De vreemdeling camus analyse
Leven en werk van Albert Camus ()
Deel 1: Algemene typering van Camus
Civis Mundi Digitaal #93
door Piet Ransijn
De fotobiografie van zijn dochter
Het einde van Camus
Zestig jaar geleden overleed de schrijver, journalist, filosoof, regisseur en acteur Albert Camus op 4 januari bij een auto-ongeluk. Hij was op slag dood. Zijn gezicht “zag er kalm uit, een beetje verdwaasd als het ware,” alsof hij vrede had met zijn leven en zijn einde (Morvan Lebesque, Albert Camus, voorpagina). Hij had weleens het gevoel dat hij niet lang zou leven en had zich al verzoend met de eindigheid en absurditeit van het leven sinds zijn zeventiende, toen hij tuberculose kreeg. Het was een reden om het eindige leven intens te leven, waarvan hij in zijn veelzijdige geschriften verslag heeft gedaan.
In zijn zakken vond men een geldig treinkaartje. Op het laatste moment had hij besloten met zijn vriend en uitgever Michel Gallimard mee te rijden, die twee dagen later overleed aan zijn verwondingen. Diens vrouw en dochter Anna waren licht gewond. Ze hadden bij Camus de 18e verjaardag van Anna gevierd. De vrouw en kinderen van Camus waren een dag eerder met de trein naar Parijs gegaan, omdat de kinderen naar school moesten. Ze waren in de kerstvakantie naar h
Albert Camus
| Albert Camus | |
| Citaat | |
| Algemene informatie | |
| Naam voluit | |
| Geboren | 7 november |
| Geboorteplaats | Mondrovi, Frans-Algerije |
| Overleden | 4 januari |
| Nationaliteit | Frankrijk |
| Werk | |
| Beroep | (Toneel)schrijver, filosoof, journalist |
| Functie | |
| Discipline | |
| Tijdperk | |
| Jaren actief | |
| Domein | |
| Genre | Romans, korte verhalen, toneelstukken, essays, non-fictie |
| Stroming | Absurdisme Existentialisme |
| Belangrijkste ideeën | |
| Reactie op | |
| Invloeden | Jean Grenier, Jean-Paul Sartre, Søren Kierkegaard, Friedrich Nietzsche, Simone de Beauvoir |
| Beïnvloedde | |
| Politieke partij | Franse Communistische Partij () |
| Levensbeschouwing | Atheïsme |
| Bekende werken | De vreemdeling De pest De mythe van Sisyphus De val De mens in opstand |
| Uitgeverij(en) | |
| Handtekening | |
| Website | |
| Portaal Filosofie | |
Albert Camus (Mondrovi (Frans-Algerije), 7 november - Villeblevin (Frankrijk), 4 januari ) was een Franse filosoof, schrijver, journalist en activist. Tijdens zijn leven schreef hij romans, korte verhalen, essays, toneelstukken en non-fictie. Tot zijn bekendste werken behoren De vreemdeling, De pest, De mythe van Sisyphus, De val en De mens in opstand.
Als filosoof wordt
Albert Camus
Titel gelezen werk: Portraits Albert Camus
Auteur: Madeleine Waddington
Uitgever en uitgave: Hachete Livre ??
Niveau: 3
Aantal bladzijdes: 78
Beknopte samenvatting: Albert Camus wordt in , in Algarije geboren. In (in de eerste wereldoorlog) overlijdt zijn vader, Lucien Camus, die militair was. Albert groeit op (hij krijgt een goeie band met zijn oma). Hij doet het goed op school en hij gaat naar een lyceum. Hij gaat filosofie studeren en ontmoet zijn eerste vrouw, Simone. Ze trouwen in
In ’37 komt zijn eerste boek uit: L’envers et l’endroit. Hij komt Francine tegen en wordt verliefd, hij verbreekt het huwelijk met Simone en blijft bij tweede wereldoorlog breekt uit. Camus is dan redacteur en baas bij een krant: Le Soir-Republicain, die verboden wordt. In is Camus in Parijs, daar werkt hij weer bij een krant, nu als secretaris. In december trouwen hij en Francine. En ze gaan samen terug naar Algarije.
In de zomer van ‘42 gaan Albert en Francine naar Frankrijk, naar Francine’s familie. Wanneer ze daar zijn spreken ze af dat ze een huis kopen in Oran, Algarije.
Weer een nieuw boek. En eindelijk is de tweede wereldoorlog voorbij.
Hij krijgt twee kids in Catherine en Jean.
Van een boek van Camus wordt een toneelstuk
Honderd jaar Albert Camus
Op 22 januari reist Albert Camus af naar Algiers, in de hoop dat hij op grond van zijn morele autoriteit kan bemiddelen tussen de Franse kolonisten (de pied-noirs) en de opstandelingen van het FLN. In de Franse kolonie woedt dan ruim al een jaar lang een onafhankelijkheidsoorlog, die volgens de Algerijnse schattingen ten slotte aan anderhalf miljoen burgers het leven zou kosten. Camus getuigt van zijn liefde voor zijn vaderland èn zijn toewijding voor de rechtvaardigheid. Hij heeft het over de noodzaak van dialoog, dat de Fransen en de Arabieren tot elkaar veroordeeld zijn en dat de vrijheid van de één ophoudt waar die van de ander begint (“La liberté de chacune trouve ses limites dans cela de d&#;autres”). Camus wordt weggehoond. Militante tegenstanders van de Algerijnse onafhankelijkheid, die zich later zouden verenigen in het Front NationalAlgérie Française, betichten Camus, de zoon van een pied-noir, van verraad en scanderen zijn dood. Hij weet met moeite aan de woedende menigte te ontkomen. Gedesillusioneerd keert hij terug naar Frankrijk en doet er verder het zwijgen toe.
Een jaar later krijgt Camus de Nobelprijs voor de literatuur toegekend. Tijdens een discussie met studenten van de universiteit van Stockholm wordt hij van passivite
CAMUS, SCHRIJVER VAN EEN TIJDSGEWRICHT
Door Jan de Jongh
Inleiding
Camus heeft geen school gemaakt, geen navolgers. Er is bij mijn weten geen Camus-werkgezelschap. Camus hoorde bij de jaren zestig, maar het blijkt dat Camus weer actueel zou kunnen zijn in ons tijdsgewricht. Achterhuis' Utopieboek is sterk door Camus beïnvloed! Er komt een nieuwe uitgave van verzameld werk bij Gallimard, waarin allerlei niet uitgegeven materiaal zit. Eindelijk wil Cathérine dat nu vrijgeven. En een beetje boekhandel in Frankrijk heeft Camus op de plank.
De drieslag in de aankondiging, die ik aan een schema van Camus zelf in één van zijn Carnets ontleende, moet je niet al te absoluut nemen, alsof je hem zo zou kunnen 'plaatsen'. Hij past ook niet in een duidelijk hokje: existentialist, moralist, absurdist, atheïst enz. Je ontsnapt dan aan de uitdaging die van deze 'vreemdeling' ook in onze tijd blijft uitgaan. Zijn denken is te complex. Alle drie thema's lopen van meet af aan door zijn werk heen.
Zijn eerste boek (L'Envers et l'endroit - Keer en tegenkeer) noemt Camus zelf een 'source unique', omdat daar alle thema's waaromheen hij telkens cirkelde reeds aanwezig zijn. Hoewel er wel een zekere verschil is tussen zijn 'absurde periode', waarin hij in feite zijn ontologie ontwikkelt (een