Marc dutroux biografie

Sabine Dardenne Ik was twaalf en ik fietste naar school

Tachtig dagen in de kelder van Dutroux

Tachtig dagen in de kelder van Dutroux. Sabine Dardenne is twaalf jaar oud als ze door Marc Dutroux en zijn handlanger van haar fiets wordt gesleurd, in een busje wordt gedrogeerd en naar een onbekend huis wordt gebracht. Wat Sabine daar moet ondergaan is vreselijk. Zij moet zich uitkleden, Dutroux doet haar een ketting om de hals en bindt haar daarmee aan een bed. Na een paar dagen wordt Sabine naar een kelder overgebracht, waar ze in de tijd die volgt steeds weer wordt lastiggevallen door Dutroux.

Nederlands | 5 uur 52 minuten ( MB) | Lind & Co, Stockholm |

Luisterboek (digitaal)

J’avais douze ans, j’ai pris mon vélo et je suis partie à l’école door Sabine Dardenne

heb je dit boek gekozen?

Ik had er een artikel in de krant gelezen over de schrijfster. En ik was nieuwsgierig naar het verhaal over Marc Dutroux

2. Beschrijf wat er op de voorkant van het boek staat.

Je ziet Sabine zelf op de voorkant staan

3. Geef een titelverklaring.

Sabine Dardenne was twaalf jaar en fietste naar school toen zij op 28 mei door Marc Dutroux (en Michel Lelievre) werd ontvoerd.

4. Vertel iets over de schrijfster?

Sabine Dardenne heeft dit boek zelf geschreven, nadat ze werd misbruikt door Marc Dutroux. Op 28 mei fietste ze naar school, ze was op dat moment twaalf. Ze werd een bestelbusje ingesleurd en toen belandde ze in de hel van Marc Dutroux. Zes slachtoffers heeft hij gemaakt. Zij heeft het samen met nog een ander meisje het overleefd de rest van de zes slachtoffers hebben het niet overleefd. Zij kon het navertellen wat er was gebeurd. Dat deed ze voor het eerst als getuige in het strafproces en voor het laatst toen ze dit boek schreef.
Tachtig dagen heeft ze in een hele kleine kelder opgesloten. Eten kreeg ze erg weinig en wat ze kreeg was erg vies of bedorven. Ze leefde op koekjes omdat ze die het ‘lekkerst’ vond. Met een emmer water kon ze haa

Biografie van Marc Dutroux, de Belg die wordt verdacht van ontvoering en moord van een aantal jonge meisjes.

Inhoud: Non-fictie
Onderwerpen: Volwassenen: Mens & Maatschappij
Onderwerpen: Misdaden - Misdadigers | België | België | Dutroux, Marc | Kinderen | Kindermoorden | Ontvoeringen
Taal: Nederlands

Meer informatie

Uitgever: Houtekiet, Antwerpen, Amsterdam
Verschenen
ISBN
Kenmerken: pagina&#;s
Aantekening: Bew. van artikelen verschenen in De Morgen, oktober

Je leent dit boek bij je eigen Bibliotheek. Vul de vier cijfers van je postcode in en vind je Bibliotheek.

Hoe zou het nog zijn met…? Victor Dutroux

Op 15 augustus bevrijdde politieman Michel Demoulin Sabine Dardenne (12) en Laetitia Delhez (14) uit de verborgen kelder van Marc Dutroux in Marcinelle. Een gruwel die mij veel meer dichterbij kwam dan ik ooit zou wensen: mijn bovenbuur was toen immers Victor Dutroux, de vader van de dader&#;

Die stond op een bepaalde dag huilend aan mijn deur omdat de pers “zoveel leugens” over hem schreef.
“Waarom interview jij me niet?” vroeg Tory (zoals Victor hier in het appartementsgebouw bekend was).
“Als je in de opera gaat zingen, onmiddellijk!” antwoordde ik gevat (als ik dat van mezelf mag zeggen). Ik had immers geen zin me in dat wespennest van de zaak Dutroux te begeven. Maar ik wilde dus wel een interview regelen met de gerechtsjournalist van HLN, Willy Cardon. Als ik me niet vergis, verliet Willy echter kort daarna het blad en heeft hij zijn contact dus eigenlijk voor een andere krant kunnen aanwenden.
Ook tijdens het interview zelf ging er iets mis. Tory was natuurlijk weer niet tijdig op de afspraak en Willy wachtte bij mij op zijn komst. Tot ons beider verbazing belde op dat moment echter ook Mike De Mulder van de VRT aan. Willy dacht dat ik zijn exclusiviteit uit handen had gegeven, maar de waarheid was dat Mike een

De vrouw die de honden eten gaf

De roman ‘De vrouw die de honden eten gaf’ zette België in op stelten. Schrijfster Kristien Hemmerechts probeerde zich in Martin te verplaatsen, op basis van feitelijke getuigenissen en documenten. Ze stelde haar niet voor als een monster, maar als een heel gewone vrouw, een angstige, egoïstische, laﬀe vrouw, dat wel, maar ook een verrassend toegewijde moeder, en dochter. Er leek een verwarring te ontstaan tussen auteur en personage. Het trauma is duidelijk nog niet verwerkt.

Theater-coryfee en Theo d’or en Gouden Kalf winnares Marie-Louise Stheins was van meet af aan gefascineerd door de roman van Hemmerechts en wilde de tekst op het podium brengen. In Julie Van den Berghe vond ze een regisseur die de uitdaging aandurfde. Indringend theater, dat staat vast.

De première, inclusief tournee, is wegens corona al enkele keren uitgesteld. Vanaf september gaan we er weer voor!

Deze voorstelling is onderdeel van het thema 'Taboes'.