Theo loevendie biografie
Roctet: nieuw repertoire, nieuwe CD!
Verder zullen op de nieuwe Roctet-CD Georges Enescu’s meesterlijke octet én het zelden gespeelde Doppio Quartetto van Ottorino Respighi worden opgenomen. Voor de CD is een crowdfundingcampagne gestart! Lees daar meer over via >deze link.
Joris van Rijn en Julija Hartig van Roctet lichten, samen met componist Calliope Tsoupaki én drie studenten compositie een project toe waarin de studenten, met adviezen van oude rot in het vak Loevendie, hun eerste werk voor strijkoctet schrijven. Op zaterdag 22 juni zijn de resultaten te horen in het concert >Midzomer8 in de Uilenburger Sjoel in Amsterdam. Met dat concert vieren de 8 strijkers van Roctet hun 8-jarig bestaan met 8 voor hen gecomponeerde octetten!
Meer informatie over de andere concerten (ook op de Dag van de Componist, 15 juni!) vind je gemakkelijk via >deze link.
Theo Loevendie kiest in zijn memoires voor de observerende rol
Komt een zangeres bij een componist. Hij heeft haar nodig voor de hoofdrol in zijn eerste grote opera en maakt zich zorgen: worden dit vocalistenkuren, deftigedamesgedoe? Opluchting. De gelauwerde mezzosopraan roept bij het betreden van zijn flatje ‘wat een troep’ en begint meteen aan de afwas. Schone vaat en weer een vooroordeel minder.
Komt diezelfde componist de artistiek directeur tegen van het Concertgebouworkest. Op straat. Het directielid wil uit zicht blijven en wijkt uit met een hinkstapsprong. Tevergeefs. Maar helaas voor de componist, inwilliging van zijn vurige wens – herneming van een opdrachtwerk dat bij de première in het Concertgebouw ondermaats werd uitgevoerd – blijft uit. Weer een ontgoocheling erbij.
Ook blies de componist sopraansax in een big band, waar hij jazzprincipes introduceerde, zo origineel dat menig tijdgenoot – vroege jaren zestig – steil achterover sloeg. De bandleider was een afgestudeerd arts-onderzoeker, wat goed van pas bleek te komen wanneer bandleden acute zorg behoefden na een overdosis alcohol. Zelf lustte de bandleider ook meer dan goed was voor een arts-onderzoeker.
Toch weer een traditie bevestigd.
De man die in Memoires van een componist een observerende rol kiest
Theo Loevendie
studeerde compositie bij Ernest W. Mulder en Léon Orthel en klarinet bij Ru Otto aan het Amsterdams conservatorium. Als componist/improvisator (op sopraan- en altsaxofoon) en als leider van Boy Edgars Big Band en zijn eigen Theo Loevendie Consort groeide hij uit tot een internationaal vermaard jazzmusicus. In maakte hij zijn entree in de wereld van de gecomponeerde muziek met het werk Scaramuccia voor klarinet en orkest. Sindsdien heeft Loevendie een gevarieerd oeuvre ontwikkeld. Hoogtepunten zijn de liederencyclus Six Turkish folkpoems (), de verklanking van Andersens sprookje De nachtegaal () en het orkestwerk Flexio (). In de jaren tachtig en negentig ontwikkelde Loevendie zich steeds meer tot een operacomponist. Zijn eerste opera is Naima (). Loevendie doceerde van tot compositie aan het Rotterdams Conservatorium, sindsdien aan het Koninklijk Conservatorium te Den Haag.
(WIN)Archief beschikbaar voor: Theo Loevendie
FotoAudio
Winternachten – WINTERNACHT 1Op zoek naar de onafhankelijke geest - deel 3
De avond werd afgesloten met een gesprek tussen alle deelnemers aan de zoektocht om tot enkele conclusies te komen over de manier waarop het onafhankelijk denken beschermd kan worden. Tot slot een visie van de schrijver Samuel Becke
Theo Loevendie over Michiel de Ruyter
Michiel de Ruyter: Theo Loevendie || Inhoud
Theo Loevendie (Amsterdam, ) is saxofonist, pianist en componist. Had jarenlang eigen jazzgroepen, zoals het Consort en het Quartet (met Hans Dulfer, Arjen Gorter en Martin van Duynhoven), en was lid van Boy’s Big Band.
Theo Loevendie
Foto: Pieter Boersma
‘Wanneer ik Michiel de Ruyter echt heb leren kennen, weet ik niet precies meer, maar ik heb hem voor het eerst gezien toen ik een jaar of zeventien was. Dat was bij het allereerste jazzconcert dat ik ooit live bijwoonde, in de IJsbreker. Het zag er daar toen totaal anders uit dan tegenwoordig, maar de zaal zat wel op diezelfde locatie, aan de Weesperzijde in Amsterdam. Er trad die keer een dixielandorkest op, en Chiel stond met krukken op het podium klarinet te spelen. Dat vond ik als jongen heel indrukwekkend.
Toen ik een jaar of 21, 22 was, had ik een eigen kwintet, dat moet in of ‘52 zijn geweest. In het Parool schreef Chiel over mijn groep toen een recensie. Hij sprak daarin van ‘een modern soort George Shearing Quintet’. Dat was eigenlijk niet eens zo gek opgemerkt, en het was in ieder geval positief. Chiel heeft daarna nog vaak genoeg over me geschreven, en eigenlijk altijd wel positief.
Ik heb heel veel met hem te maken gehad i
Biografie
Terug naar overzichtspagina
Loevendie noemt zichzelf &#;een laatkomer als componist&#;. Tot in de jaren is hij uitsluitend bekend als jazzsaxofonist. Hij krijgt internationale bekendheid met zijn kwartet (mede gevormd door Hans Dulfer, Arjen Gorter en Martin van Duynhoven), als lid van Boy Edgars Big Band en met zijn Theo Loevendie Consort. Pas daarna maakt hij de overstap naar de hedendaagse muziek. Kenmerkend voor zijn composities zijn de ruimte voor improvisatie en de niet-westerse elementen, vooral van muziek uit het Midden-Oosten.
-
Theo Loevendie (Amsterdam, 17 september ) heeft al op jonge leeftijd aanleg en belangstelling voor muziek. Op de lagere school krijgt hij de kans om met diverse instrumenten kennis te maken. Een onderwijzer die Loevendie’s talent onderkent neemt de negenjarige scholier mee naar een concert met muziek van Bach. Loevendie gaat klarinet spelen bij de Postharmonie. Niet lang daarna komt de jazz om de hoek kijken als hij gaat spelen in het sextet The Typhoons dat in actief is in en rond Amsterdam.
-
Rond formeert Theo Loevendie zijn Rainbow Quintet met onder meer trompettist Nedly Elstak. Samen met Elstak en de in Berlijn wonende multi-instrumentalist William McAllen gaat hij naar Turkije