Woyzeck biografie

Werkzaamheden bij Hauser Orkator

Ruud Cornelisse is bestuurslid geweest van Hauser Orkator en heeft tevens meegewerkt in de decorbouw-werkgroep.
Een prachtige biografie van Hauser Orkator is het boek van Lutgard Mutsaers.

De biografie reconstrueert de geschiedenis van het legendarische muziektheater­gezelschap Hauser Orkater en plaatst dit verhaal in een bredere culturele context. De troupe ontstond in uit de fusie van het Hauser Kamer Orkest van de Grafische School in Amsterdam met de creatieve kern van het Witte Tejater in IJmuiden. De wervelstorm van talenten en temperamenten raasde acht jaar voort. Alles kwam uit eigen koker. In hun universum kregen vertrouwde muziek- en theatermiddelen verrassende vormen en ladingen. De mix van verbluffende eenvoud en complexe associaties was onweerstaanbaar, de vindingrijkheid enorm. In binnen- en buitenland speelden ze achthonderd voorstellingen van volstrekt eigen signatuur. Ze lieten cultsongs na als ‘Azijn’, ‘Der Ganzumsonst’ en ‘The Beatles in Oud-IJmuiden’. Na het zelfverkozen einde in ging ieder op eigen wijze verder in theater, film, muziek en beeldende kunst. De geest van Hauser Orkater waart nog altijd onverdroten rond, van de Parade, Oerol en Lowlands tot fringefestivals overal ter we

 

 

In het Duits: Das junge Deutschland und Biedermeier

 

 

Restauratie, Romantiek en Revolutie

 

&#;Ein neues Lied, ein besseres Lied

O Freunde, will ich euch dichten!&#;

Heinrich Heine ()

&#;Junges Deutschland&#; was als literaire jeugdbeweging in de negentiende eeuw vooral verbonden met de namen van Georg Büchner ( &#; ) en Heinrich Heine ( &#; ). De postkoets beheerste in die tijd nog het straatbeeld. Men had veel aandacht voor sprookjes en volksverhalen, men hechtte bovendien aan huiselijke gezelligheid. Sommigen verheerlijkten een verblijf in de natuur. Ondanks dat alles was de periode tussen en in politiek en maatschappelijk opzicht een stormachtige tijd in Duitsland.

Technische vernieuwing, industriële ontwikkeling en de bloei van een nieuwe geldeconomie kondigden diepingrijpende veranderingen aan. Nieuwe maatschappelijke klassen van economische betekenis, de burgerij en het proletariaat, zouden spoedig meer politieke invloed eisen.

 

Na de overwinning op Napoleon werd op het Congres van Wenen in de herinrichting van Europa vastgelegd. Hierover vind je meer op deze site onder de periode Romantiek. Voor Duitsland en de omringende landen betekende dit een herstel (&#;restauratie&#;) van het absolutisme, v

W &#; Steve Sem-Sandberg

Beschrijving

In W. van Steve Sem-Sandberg volgen we een trouwe voetsoldaat die in een vlaag van jaloezie de vrouw die hij liefheeft vermoordt. Dit waargebeurde verhaal inspireerde Georg Büchner in tot het schrijven van de voorstelling Woyzeck, die later een klassieker van het Europese toneel zou worden.

Sem-Sandberg baseerde zijn roman op hetzelfde materiaal. Hij verhaalt over een eenzame man die het leger in gaat om aan zijn ellende te ontsnappen en terechtkomt in een van de vele oorlogen van de vroege negentiende eeuw. Sem-Sandberg schetst een beeld van een verscheurd Europa dat ten onder gaat aan oorlog en tegelijkertijd droomt van het verlichte individu als sociaal wezen. Maar bovenal is W. een meedogenloze studie van de kwetsbare mens en de peilloze diepte die – zo zei Büchner – de mens is.

‘Een enkele keer lees je een roman die als een scheermes door de brij van hedendaagse fictie snijdt. W. is zo’n roman, een kunstwerk.’ – Göteborgs-Tidningen

‘Een indrukwekkende roman. Beschrijvingen van de verderfelijke mensheid worden afgewisseld met schitterende passages over de natuur, onaangedaan door menselijke wreedheid.’ &#; Berlingske

‘Sem-Sandberg behoudt zijn ambiguïteit tot aan de laatste, magistrale zin. Zijn taalgebruik is onberispe

‘Hoe kleiner de gemeenschap hoe bekrompener de geest’, zegt Krzysztof Warlikowski. De Poolse regisseur maakt deze maand zijn debuut bij De Nationale Opera met Wozzeck van Alban Berg. Het is de tweede keer dat hij dit iconische werk van de twintigste eeuw onder handen neemt. Hiertoe put hij uit zijn eigen ervaringen tijdens zijn jeugd in Stettin.

Het is uitzonderlijk dat hij de uitnodiging aannam, zegt Warlikowski: ‘Uit principe doe ik nooit twee keer hetzelfde stuk, maar Wozzeck was mijn eerste opera. Ik regisseerde hem elf jaar geleden bij het Wielki Theater in Warschau. Dat was voor mij een belangrijke ervaring. Daarna deed ik Lulu in Brussel, waardoor ik nieuwe inzichten kreeg over Alban Berg. Dus toen De Nationale Opera mij vroeg heb ik de kans om een nieuwe interpretatie te tonen onmiddellijk aangegrepen.’

Hij week af van zijn principe omdat zijn visie op Wozzeck totaal veranderd is: ‘Je hebt een ander bewustzijn als je twee opera’s van Berg gedaan hebt. Wozzeck is af, het is de eerste explosie van Bergs talent voor opera, Lulu is veel geavanceerder en moderner, maar bleef onvoltooid. Doordat ik beide werken heb geregisseerd, ben ik me gaandeweg gaan realiseren dat de rol van het kind ontzettend belangrijk is. Voor mij is de centrale vraag: wat gaat er met h

Annemarie Prins


Annemarie Prins is regisseur voor theater en televisie. Kenmerkend is haar voorliefde voor avant-gardistische vormgeving en geëngageerde inhoud.

Na de toneelschool Arnhem gaat Annemarie Prins aan de slag als theatermaker. Ze is daarin buitengewoon geëngageerd. Met het door haar opgerichte Theater Terzijde brengt ze onder meer een voorstelling over de oorlog in Vietnam en de politieke situatie in Franco's Spanje. De stukken zijn qua vormgeving erg vooruitstrevend en experimenteel.

In houdt Theater Terzijde op en dan richt Prins zich op televisie. Tijdens de regiecursus bij Opleidingsinstituut Santbergen werkt ze samen met grafisch ontwerper Jaap Drupsteen, fotograaf Bruce Gray en decorontwerper Dorus van der Linden aan De zeven doodzonden van de kleine burgerman (VPRO, ). Het programma maakt op inventieve wijze gebruik van de nieuwste videografische technieken zoals chroma-key. Daarna regisseert Prins nog enkele vergelijkbare programma's, zoals De legende van de geliefde van de machinist (VPRO, ), Woyzeck (VPRO, ) en Oh, was ik maar nooit getrouwd (KRO, ).

In en regisseert Prins opera's voor Holland Festival en daarna richt ze in theatergezelschap De Salon op. Pas begin jaren negentig richt Prins zich weer op acteren. Ze speelt rollen