John jones vriendin

Adele Bloemendaal () was een meisje uit de Amsterdamse Jordaan dat niet wist wat ze wilde worden. Even speelde ze toneel, tot haar eerste man haar in opeens meenam naar Amerika – en ze zo voor het eerst contractbreuk pleegde.

Drie jaar later kwam ze gescheiden terug. Ze hertrouwde met Donald Jones, een van de eerste zwarte artiesten in Nederland, speelde weer toneel, verscheen op televisie en zong carnavalsnummers voor het geld en het repertoire van de beste tekstdichters, waar ze nog het meeste genot aan ontleende. Zo groeide ze uit tot een echte vedette met veel verschillende gezichten. Maar als haar shows eenmaal op poten stonden, liet ze het menigmaal afweten, greep ze naar de fles en verzon ze ziektes als excuus voor haar afwezigheid.

Adèle. Uit het rijke leven van Adèle Bloemendaal laat een intrigerende vrouw, die tegelijk stout en stijlvol kon zijn, in al haar facetten zien. Met originele citaten uit de brieven die ze in de jaren vijftig uit Amerika naar huis stuurde. En met levendige herinneringen van vrienden, vriendinnen en vijanden, collegae en minnaars.

&#;Ik viel als een blok voor haar. Ik was verliefd.&#; – Henk van der Meijden

&#;Ook als Adèle half achterover hing aan de bar van een café, was ze nóg een stoer wijf.&#; – Hans Dorrestijn

Quotes:
'Uit

Henk van Gelder schreef een fascinerende biografie over Adèle Bloemendaal

Henk van Gelder
Adèle. Uit het rijke leven van Adèle Bloemendaal
Nijgh & Van Ditmar; blz.
€ 19,99

Er bestaat een wat wrange mop over twee geëmigreerde Joden die elkaar in New York tegenkomen. Hi! zegt de ene, how are you? Are you happy? Waarop de andere: Happy? Yes! Aber glücklich…? Nein. Als je afgaat op Henk van Gelders biografie van de zangeres, cabaretière en toneelspeelster Adèle Bloemendaal had dit antwoord ook uit haar mond kunnen komen. 

Sterker nog, het kwam uit haar mond, in een lichtelijk andere versie. Toen haar in na de première van een succesvol theaterstuk gevraagd werd of ze gelukkig was, antwoordde ze: “Och gelukkig lekker tevreden, zo kun je het beter zeggen. Ik heb nu Ensemble, en ik heb John-John, ik heb eigenlijk veel, vind je niet? En ik heb ’n fijn huis, ook al staat er niet veel in. Voor een echt móóie stoel heb ik nog geen geld, en als je ’n stoel niet mooi vindt, dan neem je ’m niet, en als je niet goed getrouwd bent, dan blijf je niet getrouwd maar ik ben tevreden, dat wel” Voor geluk was Bloemendaal niet in de wieg gelegd, zo blijkt uit deze fascinerende biografie. Als het haar in de schoot geworpen werd, deed ze meestal alles om het ongedaan te maken.

Voor geluk

Non-fictie

BOEKEN NR. 3, MAART

Henk van Gelder: Adèle. Uit het rijke leven van Adèle Bloemendaal

door Jo Vanderwegen

Amper een jaar na het overlijden van chansonnière en comédienne Adèle Bloemendaal () ligt haar biografie, geschreven door cabaretjournalist Henk van Gelder, al in de winkel. Dat het juist Henk van Gelder is die zich stortte op het schrijven van deze levensloop mag niemand verrassen: de NRC-journalist, gespecialiseerd in cabaret en theater, heeft al tal van werken over die thema's gepubliceerd. Zijn biografieën over onder meer Leen Jongewaard, Jaap van de Merwe, Simon Carmiggelt en Joop van den Ende kenden veel bijval.
 
Nu richtte Van Gelder zijn aandacht op Adèle Bloemendaal. Aan de hand van een ruim assortiment  krantenartikelen en tijdschriftenreportages, maar ook gesprekken met nabestaanden en medewerkers van de ravissante diva, schetst Van Gelder een beeld van de vrouw die beroemd werd omwille van haar carnavalsrepertoire (Een lijster in de la, Zallemut nog een keertje overdoen?, etc.), berucht omwille van haar eigenzinnige gedrag én geliefd omwille van prachtige vertolkingen van teksten van Jan Boerstoel en Hans Dorrestijn.
 
Adèle Bloemendaal was een rasechte A

 genoeg van om dingen te doen waar ze niet achter staat. Ze besluit voortaan zelf haar carrière te bepalen. Een eerste voorzichtige poging is in het programma "Adèle's keus". Niet wetend of het publiek op haar zit te wachten, schotelt Adèle het publiek haar keus voor in de kleine theaterzalen in Nederland. "Adèle's keus" blijkt echter een enorm succes en andere goedbezochte voorstellingen volgen, zoals "Adèle in korte broek" () en "Adèle in Casablanca" (). Op televisie is Adèle in die periode met Rijk de Gooyer en Johnny Kraaykamp te zien in de comedieseries "De brekers" ( en ) en "Beppie" ().

In de jaren '90 blijft Adèle met grote regelmaat haar medewerking verlenen aan televisieprogramma's en staat ze in diverse producties in de theaters. Tijdens de loop van "Portret", wat haar laatste theaterproductie zal worden, krijgt Adèle in een herseninfarct. In eerste instantie heeft Adèle niks door en stapt ze de dag daarna in Almere gewoon het prodium op. Als ze echter nauwelijks verstaanbaar blijkt en het publiek haar uitjouwt omdat men vermoedt dat ze dronken is, laat Adèle zich in het ziekenhuis onderzoeken, alwaar het infarct wordt vastgesteld. Ze herstelt, maar is erg onzeker geworden na de ervaring

Adèle Bloemendaal

Adèle Bloemendaal wordt in januari geboren in Amsterdam en breekt in de jaren '50 door als cabaretactrice en zangeres. Aanvankelijk treedt ze op met haar eigen achternaam (Hameetman), maar ze wordt bekend met de achternaam van haar eerste man.


Begin jaren '60 trouwt Adèle met acteur/zanger Donald Jones. Het paar krijgt in één kind: acteur John Jones.
Ze maakt in het begin van haar loopbaan deel uit van verschillende toneelgezelschappen. In levert ze met Aaahdele haar eerste soloalbum af. In scoort ze, samen met Piet Römer en Leen Jongewaard dankzij de serie ’t Schaep Met De 5 Pooten, drie hits in de Top  Nadien scoort ze ook solo een viertal noteringen, voornamelijk met carnavalskrakers.
Als haar gezondheid steeds verder achteruit gaat, verschijnt Adèle steeds minder in de publiciteit. In januari overlijdt ze, tien dagen na haar 84e verjaardag.