Daria stefan biografie
Stefan de Walle () is een Nederlands acteur. Hij is vooral bekend door de rol van zoon Kees in de televisieserie Flodder () en de derde film (). De laatste jaren is hij te zien in het humanistische programma De vloer op (heden). Hij speelt daarnaast in vele toneelstukken, speelfilms en televisieseries. De Walle is sinds verbonden met Het Nationale Toneel waarmee hij in stukken speelde als Glenn Gould en Kopenhagen. Sinds speelt hij Sinterklaas, als opvolger van Bram van der Vlugt.
Hij is de zoon van twee beeldend kunstenaars. Op zijn zevende verhuisde hij naar Twello, waar hij de Vrije School doorliep. Hij studeerde aan de Toneelschool Arnhem waar hij in eindexamen deed. Vervolgens was hij 12 jaar verbonden aan het Ro Theater in Rotterdam.
Bij het grote publiek is De Walle voornamelijk bekend door de rol van zoon Kees in de televisieserie Flodder die liep van tot aan , en de derde Flodder film uit die daarop volgde. In de eerste twee films werd deze rol vertolkt door acteur René van 't Hof. Samen met Tatjana Simić was de Walle er bij toen mede Flodder acteur Coen van Vrijberghe de Coningh zijn fatale hartstilstand kreeg in tijdens een bedrijfsfeest in Almere waar gevierd werd dat de opnames afgerond waren. Hierdoor kwam er een definitief einde aan Flodder
Biografie
→ lees meer
Gigolo means Playboy, but the word originally derives from the ancient French "Gigole" which used to mean Dancing Woman. This makes DJ Gigola both, a dancing woman and a playboy. Where others see tension and contradiction, DJ Gigola sees a chance for creation. In her playful way of breaking down boundaries, she hits the Zeitgeist of a genera
Stefan Zweig Genootschap Nederland Stefan Zweig Vandaag page 3
NIEUWSBRIEF STEFAN ZWEIG GENOOTSCHAP NEDERLAND
5 October
Beste Zweig vriendinnen en –vrienden,
Stefan Zweig en Albert Schweitzer waren beide overtuigde humanisten.
Schweitzer heeft zijn opvattingen volhardend in daden omgezet in het Afrikaanse ziekenhuisdorp Lambarene. “Eerbied voor het leven” was zijn devies. Zijn filosofische en levensbeschouwelijke gedachten heeft hij onder meer vastgelegd in “Die Weltanschauung der Ehrfurcht vor dem Leben”.
Stefan Zweig heeft zijn humanistische denkbeelden vooral tot uitdrukking gebracht in zijn korte verhalen, essays en geromantiseerde biografieën. Hij heeft er geen theoretische beschouwingen over geschreven, maar zijn hoofdpersonen verbeelden zijn humanistische opvatting: een mens is alleen zelf verantwoordelijk voor zijn handelen. Dit handelen zal niet altijd de maatschappelijke normen van “goed handelen” weerspiegelen (neem bv het handelen van Fouché), maar de verantwoordelijkheid voor de uitkomsten rust altijd op de handelende mens zelf.
Beide mannen hebben elkaar ontmoet en gesproken. Stefan Zweig schreef over eén van zijn ontmoeting met Albert Schweitzer nl. in Gunsbach
De rentrée littéraire, najaar
Familiegeschiedenissen, verwijzingen naar Perec, klimaatfictie, politieke onderzoeken, niet eerder gepubliceerde dagboeken en natuurlijk de grote jaarlijkse prijzenregen: Manet van Montfrans en Marjolein Corjanus gidsen ons weer door de oogst van de jaarlijkse Franse rentrée littéraire en lichten de noemenswaardigste romans uit.
Opvallend in de rentrée van deze herfst zijn de steeds actuelere thema’s binnen nieuwe fictie en non-fictie: Israël-Palestina (Auda), de invasie van Oekraïne (Perez) klimaatproblemen (Quentin), gevolgen van de coronapandemie (Aubry, Commengé, Deck), de Franse politiek (Bellanger) en terrorisme (Paty). Daarnaast verschenen er ook dit jaar weer een aantal familiegeschiedenissen (Gaudy, Louis, Deck), biografische romans (Duras, Yourcenar, Robbe-Grillet), dagboekfragmenten (Giono), niet eerder gepubliceerd werk (Tournier), gedichten (Delbo) en studies (Blanc, Kœnig,Magalhães, Prouteau). En fijn bericht voor de liefhebbers van het werk van Perec, dat met de publicatie van het monumentale Lieux in en de bekroonde biografie van Claude Burgelin volop in de belangstelling staat: tal van auteurs verklaren in hun thematiek of de vorm van hun teksten schatplichtig aan hem te zijn (Aubry, Clerc, Gaudy). Drie grote Franse naj
Chefkok Joris Bijdendijk kreeg op zijn 28ste al zijn eerste ster en op zijn 30ste zijn eigen restaurant, RIJKS®. Maar daar stopte hij niet. Inmiddels runt hij een waar imperium met onder andere twee sterrenrestaurants, een bakkerij, kledinglijn, een column voor Het Parool en talloze populaire kookboeken. Het is allemaal het resultaat van een uitgekiend jarenplan dat hij al op zijn zestiende maakte.
Ik praat met Joris over zijn ambitie. Maar wil ook weten: wanneer ging het helemaal mis? Een gesprek over Grote Plannen, en Grote Paniek.
Joris Bijdendijk over zijn jonge jaren
Je kunt het interview hieronder lezen of beluisteren op Podimo.
Foto door Chantal Arnts
ERNST-JAN PFAUTH: Laten we bij het begin beginnen, Joris. Je werkte als afwasser bij Pasta e Basta. 16 jaar oud, 15 jaar oud, zoiets.
JORIS BIJDENDIJK: Ja, Pasta e Basta, daarvoor heb ik ook nog ergens anders afgewassen. Maar dat is wel de eerste plek waar ik echt de keuken in rolde. Maar eigenlijk daarvoor in Grand Café De Plantage tegenover Artis, daar was ik afwasser en kreeg ik voor het eerst een lepel jus de veau in mijn mond geduwd. En dat was voor mij een soort van momentje dat ik dacht van: wauw, wat proef ik en hoe hebben ze dat gemaakt? En ik zat te kijken hoe ze dat deden. En ik za