Elly strik biografie
Enkele woorden over Romy Muijrers en haar werk
In leerde ik Romy Muijrers kennen als eerstejaars studente aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunst in Den Haag. Al vroeg zag ze wat de tekening als zelfstandig gegeven haar kon bieden. In de loop van de tijd werden haar werken expansiever en groeiden gelijker tijd in intensiteit en bewustzijn. Haar kunstenaarschap wortelde aanvankelijk in de gedrevenheid en honger naar het portretteren van mensen uit haar omgeving. Uit haar eerste werken sprak een oprecht en scherp observatievermogen en een natuurlijke vaardigheid deze personen af te beelden zoals zij ze ervaarde.
In het verlangen de geportretteerden een lading te geven die raakt aan zijn/haar kern, maakte ze een paar opmerkelijke stappen. Ze liet zich hierin leiden door zowel haar liefde voor het portret als de betovering van het verhaal. Het bijzondere schuilt in het behouden van de persoonlijke verbinding en de manier waarop het verhaal wordt afgebeeld. Ze legt hierdoor als het ware een verbinding tussen haar liefde voor het tekenen als voor de situatie en/of personen. Ze laat daarbij de totale materialiteit, het papier, de lijnvoering, de zwarten van de nerokrijtpotloden, op een ontwapende manier samenvallen met de melancholische beleving. Zo
Elly Strik wordt in geboren in Den Haag. Ze studeert aan de Academie voor Beeldende Kunsten Minerva in Groningen en de Jan van Eijkacademie te Maastricht. Tegenwoordig woont en werkt Elly Strik in Brussel. Strik tekent en schildert voornamelijk portretten van zichzelf en van mensen uit haar omgeving. Dit doet ze op grote vellen papier. De tekeningen en schilderijen zijn vaak meer dan levensgroot, waardoor ze enerzijds grote intimiteit oproepen, maar anderzijds heel direct en confronterend werken. Haar zelfportretten zijn geen traditionele zelfportretten: ze zijn niet realistisch, hoewel ze vaak wel gelaatstrekken van haarzelf bevatten. Ze tonen eerder de psyche van de geportretteerde. Naast portretten kiest ze ook andere motieven voor haar werk zoals dieren, bomen, planten en rotsen. Ze schildert met sterk verdunde verf, zodat met het uitvergroten van het onderwerp de kleurintensiteit en omlijningen van het onderwerp aan intensiteit verliezen. In tegenstelling tot haar zelfportretten zijn haar schilderijen waarin ze vogels of landschappen weergeeft, realistisch en zeer precies uitgewerkt.
Hans Theys
__________
Hans Theys
Aan gene zijde van Annette
Giacometti in de National Portrait Gallery
In de National Portrait Gallery in Londen loopt tot januari een bijzondere tentoonstelling met portretten van de hand van Alberto Giacometti (). Er zijn zestig prachtige werken te zien: tekeningen, schilderijen en beeldhouwwerken van al zijn periodes.
De jaren zeventig en platte prentjes
Waarover kunnen we berichten? Over de werken, natuurlijk, maar ook over de manier waarop ze worden getoond en toegelicht. En daar stuiten we zoals zo vaak op tekortkomingen die blijkbaar onvermijdelijk zijn. Welke? Ten eerste vindt de tentoonstelling plaats in het gebruikelijke halfduister, waardoor je de echte kleuren niet kan zien. Bovendien worden de werken verlicht met geel licht voortbrengende ‘spots’ die met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid dateren uit de jaren zeventig. En daarbij komt dat alle sculpturen voor de muur staan, zodat je ze niet vanuit alle richtingen kan bekijken én dat ze alleen van bovenuit en aan de voorzijde belicht worden, zodat je tal van neervallende schaduwen moet wegdenken. Een uitzondering op deze situatie vormt de belichting van het werk ‘Woman of Venice VIII’ (), dat op zo’n manier van
Valt literatuur lezen onder begrijpend lezen? Wat valt er te begrijpen? Een roman of een gedicht lezen is meer een vorm van ervaren dan van begrijpen. De taal is geen keten van begrippen, maar dringt zich op als een landschap, soms bewust kaal, hard en uitgepuurd, soms barok, labyrintisch en vol van zichzelf, nu eens gepassioneerd, direct en zonder omwegen, dan weer ironisch, afstandelijk of metaforisch, losgezongen van de mens of net doordrenkt van zijn leed en lust, … Evenzoveel manieren om de werkelijkheid, de geschiedenis, de natuur, de politiek, de naam, de geografie, de kosmos, de liefde, de literatuur zelf te lezen.
Onder de titel Begrijpend lezen cureert nieuwbakken hoofdredacteur Erwin Jans dit nummer. Een verrassende constellatie van namen en signaturen.
Met nieuwe gedichten van Dirk van Bastelaere, het eerste hoofdstuk uit een prozatekst van Erik Spinoy, een kritische lectuur van de Gilliams-biografie door Hans Vandevoorde, meta-poëzie van Claude van de Berge, liefdespassie bij Fatena Al-Ghorra, nieuwe verhalen en poëzie van Bart Meuleman, Eric de Kuyper, Elma van Haren, Arnoud van Adrichem, Anne Vegter, Frank Keizer, Nachoem Wijnberg, Geert Buelens, Erik Lindner en Sofie Verdoodt.
Kreek Daey Ouwens
Biografie
Kreek (eigenlijk Elisabeth Hubertina Louisa) Daey Ouwens () debuteerde op tamelijk late leeftijd in met de bundel Stokkevingers, verhalen en gedichten. Direct was duidelijk dat bij haar niet alleen proza en poëzie niet scherp gescheiden zijn. ook tussen de volwassene en het kind bestaat in haar werk geen duidelijke grens. Neem bijvoorbeeld het verhaal Tegen de kippen en de haan, over het meisje Bee dat vol herinneringen aan haar gestorven moeder rondloopt, een boek vol kindergedachten en volwassen relativeringen. Het bestaat uit prozaflarden maar ook uit poëzie en mengvormen van beide: Kreek Daey Ouwens&#; proza is dichterlijk, haar poëzie soms vertellend.Als het niet wat zwaarwichtig klonk zou je kunnen zeggen dat de schrijfster zich niet veel van bestaande soortgrenzen aantrekt, zo werkt ze ook graag samen met musici en tekenaars, maar dat alles niet om een soort Gesammtkunstwerk te scheppen, maar juist om iets intiems voort te brengen.
Kreek Daey Ouwens&#; gedi