Monsieur ibrahim et les fleurs du coran wikipédia

Eric –Emmanuel Schmitt.

‘Dit zal je wel mooi vinden’zei een goede vriend en gaf me het boekje ‘Oscar et la dame rose’ van Eric Emmanuel Schmitt. Een Franse schrijver met een Duitse naam. Ik las het boekje dezelfde dag. Het zijn brieven aan God, die een jarige jongen schrijft in de laatste 12 dagen van zijn leven. Mamie Rose, een vrouw, die de ernstig zieke kinderen en speciaal Oscar begeleidt, heeft hem dat idee aan de hand gedaan. Hij heeft eigenlijk nog nooit van God gehoord, alleen van père Noël. Dat die niet bleek te bestaan heeft hij zijn ouders behoorlijk kwalijk genomen. Mamie Rose legt hem uit dat père Noël iets totaal anders is dan God en dat hij maar gewoon moet beginnen met schrijven.’En verder’, zegt ze, ‘mag je aan het eind van elke brief één ding aan God vragen, niet meer’. Alles wat er in die dagen gebeurt beschrijft hij. Zijn contacten met de andere kinderen, zijn gesprekken met mamie Rose, zijn schuldgevoel tegenover de dokter, die zo ongelukkig kijkt (de laatste operatie heeft geen resultaat gehad), de lachjes van de verpleegsters, die geen vragen meer beantwoorden en zijn woede tegenover zijn ouders, die zich geen houding weten te geven etc. Ontroerend is zijn laatste vraag aan God: ‘Zou je mij even kunnen bezoeken?’.

De volgende brief begint met :’Merci

Meer Witz dan Geist, dat is kennelijk toch Frans; Gesprek met toneelschrijver Eric-Emmanuel Schmitt

FREUD: 'Hoe is uw naam? . . . De naam van uw vader?'
de Onbekende: 'Ik heb geen vader.'
Freud: 'Uw voornaam.'
de Onbekende: 'Niemand noemt mij bij een voornaam.'
Freud: 'Wie zijn uw ouders?'
de Onbekende: 'Ik heb geen ouders.'
Freud: 'Zijn ze dood?'
de Onbekende: 'Ik ben wees van geboorte.'

Er ligt een mysterieuze man op Freuds beroemde sofa, zijn antwoorden stellen de psychoanalyticus voor een raadsel. Het is toch al zo'n verwarrende avond, die 22ste april De Gestapo heeft zojuist een inval gedaan in zijn Weense huis en zijn dochter Anna meegenomen. De stokoude, doodzieke Freud - hij is 82 en lijdt aan kaakholtekanker - blijft wanhopig achter. Dan staat deze merkwaardige vreemdeling voor zijn neus die weigert zich bekend te maken. Is hij een gek? Maar waarom kent hij dan Freuds intiemste gedachten en kan hij zowel in het verleden als in de toekomst kijken? Of is hij God zelf, zoals hij beweert?

Of Hij het werkelijk is, laat de Franse toneelschrijver Eric-Emmanuel Schmitt (36) in zijn toneelstuk De Bezoeker uit slim in het midden. In de tekst noemt hij hem de Onbekende en dicht hij hem een elegant uiterlijk toe: 'Rokkostuum, handschoenen, cape, wandelstok met knop, m

La Trahison d'Einstein

E = mc². La formule est plus célèbre encore que son inventeur, Albert Einstein. Pourtant elle réduit l'homme au seul scientifique, faisant oublier le bon vivant, le Juif exilé, le pacifiste, l'humaniste Dans cette pièce, Einstein sympathise avec un vagabond et lui confie ses doutes : il hésite à commettre une trahison. Veut-il espionner les États-Unis en faveur des communistes, comme le soupçonne le FBI ? Ou, face à la menace nazie, s'apprête-t-il à trahir ses idéaux ?Avec son style vif et alerte et ses personnages hauts en couleurs, Éric-Emmanuel Schmitt plonge ses lecteurs dans l'atmosphère de la Seconde Guerre mondiale, puis de la guerre froide. Il redonne vie à un Einstein mélancolique, plein de facéties mais se désolant de voir l'humanité si désireuse de se détruire.
Les objets d'étude : Agir dans la cité : individu et pouvoir (classe de 3e) / Le théâtre du XVIIe siècle au XXIe siècle (classe de 2de)

L'accompagnement pédagogique : > Une présentation de l'auteur et de l'oeuvre > Un questionnaire pour entrer dans la lecture > Le texte intégral> Des questions de compréhension par thème avec des encadrés sur les grandes notions littéraires> Un groupement de textes thématique> Une sélection de ressources documentaires en lien avec l'oeuvre (bibliog

Leestip: Éric-Emmanuel Schmitt

Éric-Emmanuel Schmitt is een Frans-Belgische schrijver die in geboren werd in Lyon en sinds in Brussel woont. Schmitt studeerde filosofie aan de Sorbonne in Parijs. De novelles uit zijn 'Cyclus van het onzichtbare' zijn in meer dan 32 talen vertaald, waaronder Milarepa, Meneer Ibrahim en de bloemen van de Koran, Oscar en oma Rozerood en Het kind van Noach. Wereldwijd zijn er meer dan 10 miljoen exemplaren verkocht, waarvan ruim honderdduizend in Nederland en Vlaanderen. 
De twee nog niet in het Nederlands vertaalde boeken die ik heb opgevist zijn La nuit de feu, (De nacht van het vuur) uit en Le défi de Jerusalem (De nederlaag van Jeruzalem) uit  

Religieuze ontdekkingstocht

Waarom boeken bespreken die nog niet te lezen zijn voor alle Nederlandstalige lezers? Dat heeft alles te maken met de thematiek die Schmitt in deze autobiografische boeken bespreekt. Het zijn twee boeken waarin we iets zien oplichten van zijn religieuze ontdekkingstocht. Een bijzondere en een boeiende tocht, zeker voor een Franse intellectueel met een stevige verankering in een niet-religieuze bedding. Hij komt uit een milieu waarin het ‘not done’ is om te geloven in God. 

Herboren en veranderd

In La nuit de feu beschrijft Schmitt zijn reis door de woestijn v

Metamorfosevirtuoos

Het is een leuke vraag om over te speculeren, maar één antwoord staat als in beton gegoten vast: voor historici en de werkgelegenheid in de boekenbranche zou het een absolute ramp zijn geweest. Wie regelmatig een behoorlijke boekwinkel bezoekt verwondert zich onwillekeurig over de nimmer opdrogende vloedgolf van boeken over de Tweede Wereldoorlog en is misschien geneigd de cynische Amerikaanse uitgever gelijk te geven die opmerkte: ‘There’s no business like Shoah-business.’

Volgens een voorzichtige schatting zijn er over Adolf Hitler inmiddels boeken geschreven, zodat elke auteur die zich nog aan dit onderwerp waagt iets heeft uit te leggen. In het vorig jaar verschenen eerste deel van zijn nieuwe Hitler-biografie, waarvan in deel 2 verschijnt, legt de Duitse historicus Volker Ullrich dan ook uitgebreid verantwoording af. Om te beginnen zijn er volgens hem wel ongelooflijk veel boeken over Hitler, maar die zijn ofwel niet gebaseerd op serieuze bronnenstudie, of ze houden zich met één aspect van Hitlers leven en werken bezig, of het zijn pure interpretaties, met een al dan niet speculatief karakter. Zijn boek is volgens hem ‘pas’ de vijfde echt omvattende biografie. Voor een historische figuur die zo’n stempel heeft gedrukt op zijn eigen tijd en vele d