Instagram bio nederlands
Joke Smit &#; biografie
Portret van Joke Smit tijdens bestuursvergadering van MVM bij haar thuis. Fotograaf: waarschijnlijk Binky Berger, (Collectie IAV-Atria)
Joke Smit was feminist, wetenschapper en ‘werkende moeder’ die met haar artikel ‘Het onbehagen van de vrouw’ in de aanzet gaf tot &#;de tweede feministische golf&#; in Nederland.
Het leven en werk van Joke Smit
Johanna Elisabeth Smit was de dochter van Johannes Jacobus Smit, hoofd van een ULO, en Johanna Elisabeth Koenderink, lerares aan een huishoudschool. Van tot was Joke Smit gehuwd met Constant Kool, leraar wiskunde, later statisticus. Ze kregen twee kinderen. Haar latere partner was de jurist Jeroen de Wildt. Joke Smit studeerde Frans in Utrecht en Amsterdam.
Wie: Joke smit
Geboortedatum: 27 augustus
Geboorteplaats: Utrecht, Nederland
Sterfdatum: 19 september
Plaats van overlijden: Utrecht, Nederland
Alternatieve naam: Johanna Elisabeth Smit, Joke Kool-Smit
Als journalist was Joke Smit in haar tijd een van de weinige betaald werkende moeders. In het artikel ‘Het onbehagen bij de vrouw’ in ‘De Gids’ schreef ze over de problemen die zij als werkende moeder ondervond. Dit geruchtmakende artikel wordt beschouwd als het begin van de zogenoemde tweede feministische golf in Nederland. Het riep
Biografie Joke van Dal-Kleijne
Ik ben Joke van Dal-Kleijne geboren in Sint Michielsgestel. Ik heb naast mijn baan als financieel administrateur een studie piano en compositie gevolgd, na mijn 50e levenjaar en met een enorme drive heb ik die studie gedaan en sinds die tijd zijn bijna al mijn vrije uren studie uren geworden (wat ik niet betreur). Wat wel betekent dat ik al zo'n meer dan twintig jaar me volledig op muziek en in het bijzonder op componeren heb toegelegd.
Toen ik ongeveer 12 jaar was heb ik in Hulst de muziekschool gevolgd en daarna pianoles van Jo Ivens in Hulst. Ik kreeg toen een ernstig ongeluk en moest met lessen stoppen en de piano werd verkocht. Ik trouwde, kreeg kinderen en had geen piano, maar telkens als ik een piano zag moest ik die even aanraken, maar verder was ik niet veel met muziek bezig, meer met schilderen en tekenen. Toen ik 50 jaar was zei mijn man tegen me, nu heb je toch wel genoeg piano’s geaaid koop er nu eens een voor je zelf. Al die jaren had ik gedacht ooit ga ik nog pianospelen en het was blijven trekken. En zo begon het in , nu of nooit.
Na een paar jaar pianoles kwam ik bij Louis Arons terecht (in). Hij gaf hij me een paar theorieboekjes voor mijn verjaardag en zei: “dat is we
Mr. J.M. (Joke) Stoffels-van Haaften
Speciaal voor de verkiezingen voor de Tweede Kamer zijn de biografieën van alle kansrijke (volgens de peilingen) kandidaten in uitgebreide vorm raadpleegbaar op
Voor de overige ruim biografieën geldt het volgende:
In het digitale biografisch archief van de Stichting PDC, partner van het Montesquieu Instituut, is een uitgebreide versie aanwezig met bijvoorbeeld partijpolitieke functies, maatschappelijke nevenfuncties, parlementaire activiteiten, opleiding en wetenswaardigheden. Voorlopig is het beschikbaar stellen van uitgebreide biografieën, en/of daarop gebaseerde statistische gegevens, opgeschort. Wilt u een uitgebreide biografie inzien? als u daar belangstelling voor heeft.
Op bovenstaande tekst en gegevens zijn auteursrechten van PDC van toepassing; overname, in welke vorm dan ook, is zonder expliciete goedkeuring niet toegestaan. Ook de afbeeldingen zijn niet rechtenvrij.
De biografieën betreffen vooral de periode waarin iemand politiek en bestuurlijk actief is of was. PDC ontvangt graag gemotiveerde aanvullingen of correcties.
Biografie in de praktijk
Feit of fictie
De autobiografie als puzzel
Joke Linders
Waar begint biografisch onderzoek? Welke archieven zijn handig en toegankelijk? Wat is relevante informatie en hoe toets je gevonden materiaal? Zijn brieven en dagboeken bruikbaarder dan orale bronnen? Is een autobiografie betrouwbaarder of juist onbetrouwbaarder dan primair werk? In deze en komende afleveringen voert Joke Linders de lezers van het Biografie Bulletin door de duistere krochten van het biografische onderzoek.
Wat voor redenen kan iemand hebben om zijn of haar levensverhaal aan het papier toe te vertrouwen en te publiceren? Pure nieuwsgierigheid, zelfonderzoek, een aardigheidje voor het nageslacht, behoefte tot verantwoording afleggen of domweg omdat een levensverhaal geschikt materiaal is voor schrijvers? Het getuigenis afleggen over gebeurtenissen dan wel herinneringen wordt pas problematisch in het laatste stadium: bij de publicatie ervan.
Van de autobiografie wordt wel beweerd dat het van alle literaire genres de minste waarheid bevat, noteerde Margot Dijkgraaf onlangs in NRC Handelsblad. Juist omdat autobiografen gedreven worden door een verlangen hun eigen visie op het geheel, ‘zijn of haar mythe’, veilig te stellen. Het moet gezegd worden dat
In goede herinnering aan An Rutgers van der Loeff
Zes maanden na verschijning van haar biografie overleed An Rutgers van der Loeff. Voor Literatuur zonder leeftijd legde Joke Linders vast hoe het schrijven van die biografie verliep.
In een poging An Rutgers van der Loeff te leren kennen onderzocht ik alles wat maar over en van haar te vinden was: brieven, dagboeken, archiefmateriaal, agenda&#;s, boodschappenbriefjes, kattebelletjes, gedichten, romans en andere bewijzen van haar bestaan. Ik sprak met familie, vrienden, collega&#;s, kennissen, relaties en ten slotte ook met haarzelf. Materiaal uit de eerste hand, een unieke kans om uiterlijk, gezichtsuitdrukking, stembuiging en houding van je onderwerp te leren kennen. Maar ook riskant. Het gebied tussen oprechte belangstelling en ongewenste intimiteit is bijzonder schemerig. En toch gold ook in het geval van An Rutgers van der Loeff dat haar biografie pas geschreven kon worden nadat ik alles gezien, bestudeerd, ondervraagd en begrepen had. Een en ander heeft ertoe geleid dat ik gekozen heb voor een werkwijze waarin haar werk de leidraad vormde voor de levensfeiten. Alles wat gezegd, onthuld, verklaard moest worden, is aanwezig. Niet altijd als uitbundige versiering op de taart, wat pijnlijk was zit vaak verborgen in