Piet mondriaan stijl

Strips: Erik de Graaf &#; Mondriaan, een betere wereld

Op zoek naar harmonie

De schildersloopbaan van Piet Mondriaan is een inmiddels overbekend verhaal waarbij hij van realistische werken naar de abstractie beweegt. Gelukkig kiest Erik de Graaf in zijn graphic Novel Mondriaan, een betere wereld niet voor de makkelijke weg. Hij concentreert zich op het einde van het leven van Mondriaan, vanaf zijn zestigste, zoekend naar harmonie in zijn werk. Mondriaan woont dan al in Parijs en heeft al naam gemaakt. In is het ook al duidelijk dat de het oprukkende nazisme in Duitsland een contrast in de werkelijkheid vormt met datgene wat Mondriaan in zijn kunst zoekt. De Graaf gebruikt af en toe in het lopende verhaal over Mondriaan, waarin de primaire kleuren een grote rol spelen, een spread in grijskleuren waarin je kunt zien hoe de Tweede Wereldoorlog aanstaande is.

Mondriaan ziet de dreiging ook en vertrekt, na bemiddeling van vrienden, via Londen naar New York. In die metropool krijgt zijn werk weer nieuwe impulsen. De zwarte lijnen verdwijnen en er komt meer speelsheid in de kleuren en kleurvlakken. De niet-seksuele relatie met Charmion von Wiegand krijgt daarbij enige nadruk, evenals de invloed van de muziek op zijn werk: de boogiewoogie.

Erik de Graaf heeft een wat sta

Piet Mondriaan

Piet Mondriaan
Piet Mondriaan. Gepubliceerd in De Stijl (december )
Persoonlijke informatie
Volledige naamPieter Cornelis (Piet) Mondriaan
Bijnaam
LandNederland
Geboortedatum7 maart
GeboorteplaatsAmersfoort
Overleden1 februari
Overleden teNew York
Gehuwd met /
relatie
Carrière
Beroepaquarellist, auteur, etser, illustrator, interieurontwerper, Kunstschilder, tekenaar
Bekend vanGeometrische vlakken met rood, blauw, geel en zwarte lijnen
Actiefca.
Genre(s)De Stijl, symbolisme, landschap, portret, abstractie
Label
Website
Portaal Kunst & Cultuur

Pieter Cornelis (Piet) Mondriaan (Amersfoort, 7 maart - New York, 1 februari ) was een kunstschilder. Zijn werk is zeer gevarieerd en begint met het realisme van de Haagse School tot het abstracte Victory Boogie Woogie waaraan hij nog werkte toen hij overleed.

Levensloop

Zijn vader was een christelijke onderwijzer en een tekenleraar. Hij leerde Mondriaan tekenen. Later gaf Piet zelf les op de school van zijn vader. Zijn moeder was Johanna Christina de Kok. Zijn moeder was vaak ziek, daardoor verzorgde zijn zus Christien op nog geen achtjarige leeftijd het huishouden. In april verhuisde het g

Radicaal van vakje tot vakje

Waar te beginnen? De Stijl verschijnt dit jaar in tientallen tentoonstellingen, installaties, wandelingen. U kunt een overzicht van het werk van de Hongaar Vilmos Huszár zien in Harderwijk, de activiteiten van Theo van Doesburg in Drachten in Museum Dr te Drachten, een reconstructie van het Maison d’Artiste van Van Doesburg en Mondriaan op het Gerecht te Leiden en het werk van Chris Beekman, die er even bij hoorde en er toen de brui aan gaf, in het Stedelijk Museum te Amsterdam. U kunt het ‘figuratieve werk’ van De Stijl zien in Winterswijk en De kleuren van De Stijl in KAdE, Amersfoort, waar ook het Mondriaanhuis een duit in het zakje doet (De wereld van Piet Mondriaan). Waar te beginnen? Misschien niet bij De Stijl zelf, het tijdschriftje dat in in Leiden voor het eerst de deur uit ging, in een oplagetje van driehonderd stuks. Dat is maar taaie kost.

Misschien kunt u beginnen met een tekening uit het Centraal Museum Utrecht die nu in Amersfoort te zien is. Het is een kleine gouache van Theo van Doesburg uit , een ontwerp voor iets wat Das elementare Ausdrucksmittel der Malerei moet gaan heten. Het is een rechthoek van dertien bij dertien centimeter, opgedeeld in zes kleinere, respectievelijk zwart, wit, grijs, rood, geel en blauw in

Mondriaan als onderwerp van life writing en marketing
Een bespreking van Mister Orange van Truus Matti
Léon Hanssen

In verscheen het op een late episode uit het leven van Piet Mondriaan gebaseerde jeugdboek van Truus Matti, dat een jaar later met een Zilveren Griffel werd bekroond. In deze bespreking wordt het boek als een proeve van life writing gesitueerd tussen andere literatuur over Mondriaan waarin elementen van fictionalisering worden toegepast.

 

Het gebruik van het levensverhaal van de schilder Piet Mondriaan (Amersfoort - New York ) als stof voor verdichting is geen ongewoon fenomeen. Het deed zich tijdens zijn leven zelf al voor. Michel Seuphor, de latere, eerste biograaf van Mondriaan publiceerde in de sleutelroman Les évasions d'Olivier Trickmansholm, waarin de schilder een belangrijke bijrol speelt onder het veelzeggende pseudoniem Marc Eentzam. Het betreft een solitaire figuur over wie tal van verhalen de ronde doen. Te midden van het drukke avant-gardistische kunstenaarsmilieu van Parijs leeft deze Eentzam het mystieke leven van een kluizenaar, volledig gewijd aan de abstracte schilderkunst waarin hij kennelijk met succes het ideaal van ‘de innerlijke vrede’ tot uitdrukking brengt.

In zijn boek Mondrian: Life

Piet Mondriaan, de man die alles veranderde

Van figuratief naar abstract

[Recensie] Bij ieder bezoek aan het Kunstmuseum in Den Haag moet ik even gaan kijken naar Pieter Mondriaans Victory Boogie Woogie. Het is er sinds 10 augustus te zien. Tot aan zijn dood werkte Mondriaan aan het werk dit nooit voltooid werd. Ik kijk dan in bewondering naar de door elkaar dansende kleuren, de dynamiek van het netwerk van gekleurde lijnen – niet langer de bekende zwart-witte lijnen &#;  dat overal doorbroken wordt, de anders gekleurde vlakjes, de stukjes tape. Ik krijg dan altijd de associatie dat het verwijst naar de bruisende dynamiek van New York. Met het doorbreken van die horizontale en verticale lijnen gaat hij nog een stapje verder dan in Broadway Boogiewoogie. Ik moet dan ook altijd even denken aan het typisch Nederlandse gedoe rondom de aankoop van belangrijke werken. Toen stond het land op zijn kop omdat er 82 miljoen gulden betaald werd door de Staat der Nederlanden. Het werk, dat ook wel de ‘Nachtwacht van de twintigste eeuw’ (door Rick van der Ploeg, destijds staatsecretaris voor Cultuur en Media) genoemd wordt, is door de staat in langdurige bruikleen gegeven worden aan het Kunstmuseum. Logisch want dit museum bezit de grootste collectie Mondriaans ter wereld, meer dan