Antoni van leeuwenhoek ziekenhuis adres
Antoni van Leeuwenhoek onder de loep
Dirk van Delft schreef de nieuwe biografie van de ‘grondlegger van de microbiologie’, de man met de scherpe ogen en een ontembare nieuwsgierigheid: Antoni van Leeuwenhoek.
Dankzij lenzen werden de grenzen van de kennis in de zeventiende eeuw enorm opgerekt. Terwijl Christiaan Huygens door telescopen tuurde om nieuwe hemellichamen te ontdekken, richtte Antoni van Leeuwenhoek zijn lenzen juist op het allerkleinste. Waar keek hij naar? Als je de nieuwe biografie Onzichtbaar leven mag geloven: alles waar hij zijn hand op kon leggen. Spermacellen, bloedcellen, houtvezels, kristallen, vlooien, oorsmeer, én het ‘peperwater’ waar hij ‘seer kleijne diertgens’ in ontdekte: bacteriën.
Het Gouden Hoofd
Van Leeuwenhoek was, anders dan Huygens, geen ‘natuurfilosoof’ van beroep. Hij werkte als kamerbewaarder van de Heren Schepenen van de stad Delft. Dat wil zeggen: hij zorgde ervoor dat de praktische zaken rondom de rechtspraak geregeld werden. Het was een soort ambtenaars- en conciërgefunctie in één, zo zorgde hij ervoor dat de haard in vergaderzalen was aangestoken. Daarnaast controleerde hij als wijnroeier de inhoud van vaten wijn en olie, en hij werd later nog wijkmeester generaal, iemand die toezicht hield in een wijk in de stad.
Antoni van Leeuwenhoek () werd wereldberoemd met zijn microscopen en wordt beschouwd als de grondlegger van de microbiologie. Met behulp van zijn zelfgebouwde microscoopjes, die ongeveer vijfhonderd keer konden vergroten, onderzocht hij allerlei biologische verschijnselen zoals bloedlichaampjes, haarvaten en spermatozoïden.
Van Leeuwenhoek blijkt onvoldoende voldoening te halen uit zijn gewone werk en studeert in de avonduren veel. Hij leert zichzelf glasblazen, slijpen en polijsten en krijgt het voor elkaar zeer goede lenzen te maken die hij kan gebruiken als loep. Met deze vroege microscopen onderzoekt hij talloze biologische verschijnselen.
De Delftenaar geeft bijvoorbeeld als eerst beschrijvingen van de bacteriën op zijn eigen tanden en onderzoekt spierve
Antoni van Leeuwenhoek is de ontdekker van het onzichtbare (1)
Onzichtbaar leven - Antoni van Leeuwenhoek
Oud-directeur van het Rijksmuseum Boerhaave Dirk van Delft, schreef een geweldig boeiende biografie over één van de grootste Nederlandse wetenschappers uit een periode waarin de wetenschap in Europa in ruime mate uit zijn kinderschoenen stapte. Onder de titel “Onzichtbare Leven. Antoni van Leeuwenhoek en de wondere wereld van de microbiologie” is een uniek document beschikbaar gekomen als een biografie over het werk, het leven en de creatieve activiteiten van een nieuwsgierig en gedreven onderzoeker die regelmatig een eigen weg ging.
Vanuit zijn voormalige functie als directeur van het Rijksmuseum Boerhaave Leiden was hij al op de hoogte van de kwaliteiten van Van Leeuwenhoek en was er trots op dat het museum kan beschikken over vier zogenoemde Van Leeuwenhoek-microscoopjes. Antoni van Leeuwenhoek schreef op wat hij tijdens zijn microscopisch onderzoek zag en had daar zo zijn gedachten bij op basis van zijn uitspraak ‘ik beeld mij in’. “Wie zou, gezien de impact op ons dagelijks leven, driehonderd jaar na zijn overlijden geen bewondering aan de dag leggen voor deze Columbus van de microwereld?” (Wordt vervolgd).
ISBN “Onzichtbaar leven - Antoni van Leeuwenhoek”, Dir
Antoni van Leeuwenhoek ()
Nederlandse natuuronderzoeker
Opleiding
Antoni van Leeuwenhoek werd in in Delft geboren. Hij was een zoon van de mandenmaker Philips Antonyszoon en Margaretha Bel van den Berch, de dochter van een bierbrouwer. Antoni noemde zich Leeuwenhoek, omdat zijn ouderlijk huis in Delft op de hoek naast de Leeuwenpoort stond. Zijn vader overleed toen Antoni vijf jaar oud was. Hij werd daarom opgevoed door een oom in Benthuizen. Later kreeg hij een opleiding tot kassier en boekhouder bij de Schotse lakenhandelaar William Davidson.Landmeter
Van Leeuwenhoek trad in het huwelijk met Barbara de Meij en ging omstreeks met haar in Delft wonen, waar hij een winkel opende in linnen, garen en band. Het echtpaar kreeg vijf kinderen. Barbara overleed in Antoni van Leeuwenhoek had altijd al een grote belangstelling gehad voor wiskunde, natuurkunde, scheikunde en sterrenkunde. Hij kreeg van het gemeentebestuur van Delft een ambt met een vast i4 Antoni van Leeuwenhoek
L.C. Palm
Niet alleen zijn buitengewone vaardigheid in het slijpen van lenzen waardoor hij in staat was om microscopen te maken met een voor zijn tijd onovertroffen vergroting en oplossend vermogen, maar ook de in zijn vele brieven neergelegde verslaggeving van onderzoek aan allerlei objecten uit de levende en dode natuur maken Van Leeuwenhoek tot een van de bekendste Nederlandse natuuronderzoekers. Zijn aanpak maakt een chaotische indruk. Toch is de kwaliteit van zijn werk hoog, omdat hij een kritisch microscopist was die zich door de toenmalige wetenschap geen opvattingen liet voorschrijven, maar trachtte zelf door te dringen tot de ‘onsigtbare geschapene waarheden’.
Antoni van Leeuwenhoek was een amateur in de wetenschapsbeoefening. Hij had geen natuurwetenschappelijke opleiding genoten en heeft ook geen andere vakken aan een universiteit of hogeschool gestudeerd. Het enige examen dat hij heeft afgelegd is dat voor landmeter in
Hij werd geboren op 24 oktober in Delft als zoon van een mandenmaker; ook zijn moeder stamde uit de zogenaamde kleine burgerij, haar familie hield zich al generaties lang bezig met bierbrouwen. Na eerst een tijd in Warmond op school gezeten en later bij een oom in Benthuizen verbleven te