Albert camus absurdisme
_Soortgelijke boeken
23 mei Herontdekking van Albert Camus. Hij blijft inspireren.
Is het leven de moeite waard? Dat is volgens Albert Camus () de meest dringende filosofische vraag die de mens zich kan stellen. En als het leven geen zin heeft, is onszelf doden dan de oplossing? Niet voor Camus, hij pleit voor een vervullend leven op aarde, het zou zonde zijn onvolledig en onvoldoende te hebben geleefd. Geen enkele term is meer verbonden met de te vroeg gestorven filosoof dan het absurdisme. ‘Het absurde is in ruime zin alles wat geen zin heeft’. Camus ziet het als “een breuk van het ik en de wereld”, een wereld die op onredelijke wijze zwijgt. Al blijkt uit de lectuur van deze uitgave dat Camus zelf uiteindelijk afstand nam van het begrip absurditeit.
Piet Ransijn, socioloog en filosoof aan de universiteit van Amsterdam, schreef over de Frans-Algerijnse Nobelprijswinnaar een biografie met veel diepgang, hij kent zijn onderwerp door en door. Het boek lijkt niettemin in het begin een beetje alle kanten op te zwalpen, alsof Ransijn zelf niet goed wist waar te beginnen en wat hij eerst zou vertellen, maar valt snel in wat men een wispelturige plooi zou kunnen noemen. De auteur herhaalt veelvuldig dezelfde feiten, dezelfde wetenswaardigheden, waarschijnlijk te wijten aan het
Franse schrijver
De Franse schrijver Albert Camus ontving in de Nobelprijs voor de Literatuur voor een essay over het gebruik van de guillotine. Camus wordt met Sartre en De Beauvoir gerekend tot de existentialisten. Recent is er weer belangstelling voor zijn roman 'De pest', over een besmettelijke ziekte in de Algerijnse stad Oran.Studie
Albert Camus werd op 7 november geboren in Dréan in Algerije. Zijn vader overleed tijdens de Slag om de Marne in Zijn moeder, Catherine Sintes, was van Spaanse afkomst. Hoewel de familie van Camus arm was kon Albert door een bijbaantje toch filosofie studeren aan de universiteit van Algiers.L'étranger
Camus werkte als journalist aanvankelijk in Algiers, maar later in Parijs. Aan het begin van de veertiger jaren vestigde hij zijn naam met de roman 'L'étranger' en enkele essays. Tijdens de oorlog was Albert Camus oprichter en redacteur van de ondergrondse krant 'Combat'.Existentialisme
Albert Camus behoorde net als de Franse filosoof en schrijver Jean-Paul Sartre en Simone de Beauvoir tot de stroming van het existentialisme. Uiteindelijk kwamen de twee filosofen als kemphanen tegenover elkaar te staan, toen Jean-Paul Sartre in 'LesFranse kroniek
Een biografie van Albert Camus
Pierre H. Dubois
De aandacht voor de in januari bij een auto-ongeluk op jarige leeftijd om het leven gekomen Franse schrijver Albert Camus blijkt na bijna twintig jaar nog steeds te bestaan. De herdrukken van zijn werk volgen elkaar op, de aan hem gewijde cahiers verschijnen geregeld en naar men zegt blijven vooral jongeren hem lezen.
De verschijning van Camus in de Franse letteren is een opmerkelijk fenomeen geweest. In nauwelijks vijftien jaar tijd bracht hij het van debuterend schrijver tot winnaar van de Nobelprijs voor Letterkunde, een onderscheiding die aanleiding kan geven tot bedenkingen (en dat hier en daar ook wel hééft gedaan), maar die hij deelde met figuren als Roger Martin du Gard, André Gide, François Mauriac, Sartre - die de prijs weigerde - en anderen. Bij hem speelde er ongetwijfeld ook een conjunctuur-element mee dat telt bij de populariteit en de publieke bekendheid. Want op een opvallende manier heeft Camus iets essentieels belichaamd van de problemen en de tegenstrijdigheden van een jonge, denkende en voelende generatie in de jaren vlak vóór, tijdens, en vooral ook ná, de tweede wereldoorlog.
Zijn beleving van een maatschappelijke en wijsgerige
Albert Camus
| Albert Camus | |
| Citaat | |
| Algemene informatie | |
| Naam voluit | |
| Geboren | 7 november |
| Geboorteplaats | Mondrovi, Frans-Algerije |
| Overleden | 4 januari |
| Nationaliteit | Frankrijk |
| Werk | |
| Beroep | (Toneel)schrijver, filosoof, journalist |
| Functie | |
| Discipline | |
| Tijdperk | |
| Jaren actief | |
| Domein | |
| Genre | Romans, korte verhalen, toneelstukken, essays, non-fictie |
| Stroming | Absurdisme Existentialisme |
| Belangrijkste ideeën | |
| Reactie op | |
| Invloeden | Jean Grenier, Jean-Paul Sartre, Søren Kierkegaard, Friedrich Nietzsche, Simone de Beauvoir |
| Beïnvloedde | |
| Politieke partij | Franse Communistische Partij () |
| Levensbeschouwing | Atheïsme |
| Bekende werken | De vreemdeling De pest De mythe van Sisyphus De val De mens in opstand |
| Uitgeverij(en) | |
| Handtekening | |
| Website | |
| Portaal Filosofie | |
Albert Camus (Mondrovi (Frans-Algerije), 7 november - Villeblevin (Frankrijk), 4 januari ) was een Franse filosoof, schrijver, journalist en activist. Tijdens zijn leven schreef hij romans, korte verhalen, essays, toneelstukken en non-fictie. Tot zijn bekendste werken behoren De vreemdeling, De pest, De mythe van Sisyphus, De val en De mens in opstand.
Als filosoof wordt
Albert Camus
Albert Camus is de filosoof van het absurde. In De mythe van Sisyphus omschrijft hij het als ‘de eerste van mijn waarheden’. Maar niets is op zichzelf absurd. Het is de confrontatie tussen de rationele mens en de onzinnige stilte van de wereld die het absurde voortbrengt.
Volgens Camus heeft het leven van zichzelf geen zin. Daarom botst de mens, die eenheid en helderheid zoekt in de wereld, op de muren van het absurde. De wereld zwijgt hem toe. De mens is vanwege zijn redelijkheid geen onderdeel van de wereld, zoals een boom of een kat dat wel is, maar staat er tegenover. Tegelijkertijd vormt juist het absurde de verbinding tussen de mens en de wereld, waardoor de tweedeling in een bijzondere driedeling verandert. Is het mogelijk voor de mens om in die absurde wereld een wijs en zelfs gelukkig leven te leiden?
Albert Camus verwerpt de oplossingen van talloze existentialistische denkers voor deze benarde situatie en zegt dat ze het onredelijke vergoddelijken. Voor hem komt het aan op verzet, vrijheid en passie. ‘Het absurde vereist dat men er niet mee instemt.’ De mens moet in opstand komen tegen zijn hopeloze omstandigheid, want uit de hoop komt al het menselijke ongeluk voort. Het is daarom beter om niet te hopen.
Door niet te hopen onderscheidt de a