Jessica meijer

Dubbelbiografie van de joodse wetenschapsbeoefenaar, leraar, publicist en dichter Jaap Meijer () en zijn zoon, de journalist, toneelschrijver en filmacteur Ischa Meijer ().

Inhoud: Non-fictie
Onderwerpen: Geschiedenis van de joden; algemeen | 20e eeuw | Jodendom | Meijer, Ischa | Meijer, Jaap | Nederland
Taal: Nederlands
Ook beschikbaar als: Gesproken boek

Je leent dit boek bij je eigen Bibliotheek. Vul de vier cijfers van je postcode in en vind je Bibliotheek.

Versies

Jaap en Ischa Meijer
Uitgever
Bakker, Amsterdam
Verschenen

ISBN

Kenmerken
pagina&#;s
Aantekening
Met lit. opg., reg
Uitg. onder auspiciën van het Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie (NIOD)
4e, herz. dr
Uitgever
Bakker, Amsterdam
Verschenen

ISBN

Kenmerken
pagina&#;s
Aantekening
Met lit. opg., reg
Uitg. onder auspiciën van het Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie (NIOD)
1e dr.:

Recensies

Ga naar de recensies

Befehle van een jongen van drie

Jaap Meijer was een productief en erudiet historicus en zijn zoon Ischa Meijer was een opmerkelijk journalist, die zelfs uitgroeide tot een ‘fenomeen’, maar of het nu nodig was zo’n uitgebreide biografie van beiden te schrijven, waarvan dit dikke boek nog maar de helft is? Dat ik na een aarzelend begin toch bleef lezen in Evelien Gans’ Jaap en Ischa Meijer en steeds meer gefascineerd raakte door deze merkwaardige geschiedenis is volledig de verdienste van de biografe. Het boek is vooral zo dik doordat Gans alle ruimte neemt om de context van deze levens te schilderen. Op deze manier maakte ze de ondertitel, ‘een joodse geschiedenis’, geheel waar en biedt ze de lezer een verhaal dat niet alleen over een vader en een zoon gaat, maar waarin beiden als het ware het begin en eindpunt vormen van een uitgebreide wandeling door de geschiedenis van het Nederlandse jodendom in de twintigste eeuw. De gegevens over de jeugd van de in in Winschoten geboren Jaap Meijer zijn betrekkelijk spaarzaam, maar het feit dat hij in in zijn eentje naar Amsterdam verhuist, om op het Nederlandsch Israëlitisch Seminarium te gaan studeren, biedt Gans de gelegenheid een uitgebreid en kleurrijk beeld te schetsen van de joodse gemeenschap in Amsterdam. Niet alleen beschri

Jaap Meijer ( - ) was een redelijk felle Spinozafan

Dat de joods-Nederlandse historicus en poëzieschrijver Jaap Meijer, de vader van Ischa Meijer, tevens een grote fan van Spinoza was, lees je dan weer niet in Wikipedia. Hieronder vat ik de informatie uit Wikipedia samen en daar voeg ik dan zijn Spinoza-interesse aan toe.

Jaap Meijer heeft talloze publicaties op zijn naam staan over de geschiedenis van de Nederlandse joden, is de auteur van een biografie van Jacob Israël de Haan, De zoon van een gazzen (), publiceerde gedichten – o.a. in het Gronings - onder het pseudoniem Saul van Messel, en gebruikte ook het pseudoniem Gideon van Hasselt.

Jaap Meijer studeerde geschiedenis aan het Nederlandsch Israëlietisch Seminarium in Amsterdam, promoveerde in bij Jan Romein op Isaac da Costa. Hij werkte van als leraar aan het Joods Lyceum in de hoofdstad waar hij onder anderen Anne Frank in de klas had. Meijer overleefde met zijn vrouw Liesje Voet en zoon Ischa Meijer tijdens het concentratiekamp Bergen-Belsen. Jaap Meijer en zijn vrouw waren beiden zwaar getraumatiseerd door hun oorlogservaringen. Na de oorlog emigreerde het gezin, dat inmiddels was uitgebreid met dochter Mirjam en jongste zoon Job, voor enige tijd naar Paramaribo, waar Meijer enige tijd als r

In de kritiek
De biografie van Jaap en Ischa Meijer
Mireille Berman

Zelden werd een biografie zo eenstemmig positief ontvangen als Jaap en Ischa Meijer. Een joodse geschiedenis van hoogleraar joodse geschiedenis Evelien Gans. Alle recensenten spraken in lovende bewoordingen over deze vuistdikke biografie, die ‘van grote klasse’ was, ‘een pakkend, meeslepend drama’, en ‘liefdevol en meedogenloos’. Maar wat werd nu precies zo prachtig en meeslepend gevonden? Welke passages uit het boek werden enthousiast aangehaald, en waarover werd gezwegen? Met andere woorden: wat maakt deze biografie in de ogen van de critici tot een geslaagde onderneming?

Het verhaal dat Gans te vertellen heeft is niet vanzelfsprekend boeiend. Ze beschrijft de levens van twee joden, van wie de vader, Jaap, in kleine joodse kring bekend was als een betweterig auteur van beschouwingen over Nederlands-joodse geschiedenis en letterkunde. Het bekendst was hij door het boek Hoge hoeden, lage standaarden, waarin hij de vooroorlogse joodse elite ervan beschuldigde het joodse erfgoed te hebben verkwanseld, pregnant uitgedrukt in zijn stelling ‘het was joods gezien hier afgelopen voordat de moffen kwamen’. De zoon, Ischa, was even stellig en vaak min

Meijer, Jaap

Jakob Meijer, Nederlands dichter, joods historicus en essayist (Winschoten - Heemstede ).

Vader van Ischa Meijer. Jaap Meijer werd orthodox-joods opgevoed. Hij studeerde geschiedenis aan het Nederlandsch Israëlisch Seminarium en werkte daarna als leraar aan het Joods Lyceum in Amsterdam. Meijer speelde een rol in de zionistische jeugdbeweging. In promoveerde hij op Isaäc da Costa’s weg naar het christendom, bijdrage tot de geschiedenis der Joodse problematiek in Nederland. Deze joodse problematiek is steeds zijn werk als wetenschapper en essayist blijven beheersen.

Meijer overleefde met zijn gezin tijdens WOII het verblijf in het concentratiekamp Bergen-Belsen. Na de oorlog verbleef hij met vrouw en kinderen enige tijd in Paramaribo, waar hij rabbijn was.

Na zijn terugkeer in Nederland schreef hij een groot aantal studies over joodse Nederlanders en over bekende Tachtigers, zoals Het levensverhaal van een vergetene. W.A. Paap () en de monografie Jacques Perk en Willem Kloos (). In verscheen het in opdracht geschreven opstel Het Jonas Daniël Meijerplein en in verscheen de biografie De zoon van een gazzen over het leven van Jacob Israël de Haan. In Waar wij ballingen zijn () bundelde hij opstellen over joodse letterkundi