Boukje schweigman biografie

Anke Brouwer biografie

Anke Brouwer (Groningen, ) studeerde van tot blokfluit bij Paul Leenhouts aan het Sweelinck Conservatorium te Amsterdam. Ze besloot zich volledig op compositie te richten en zette haar studie voort aan de faculteit Kunst, Media & Technologie van de HKU en studeerde daar af in de richting elektronische- en computercompositie (Eerste en Tweede Fase) bij Hans Timmermans. Gedurende de laatste twee jaar van deze opleiding volgde ze ook compositielessen bij Chiel Meijering. Vervolgens studeerde Anke compositie bij Martijn Padding, Louis Andriessen en Diderik Wagenaar aan het Koninklijk Conservatorium te Den Haag, waar ze zowel een Bachelor als een Master diploma behaalde.

Sinds heeft Anke meegewerkt aan een aantal opera- en muziektheater-producties. Ze arrangeerde de muziek voor de voorstelling Sentimenti van ZT Hollandia (premiere RuhrTrieënale ) en schreef een kinderopera in opdracht van het Concertgebouw (Ten Oosten van de Zon, ten Westen van de Maan, ). In maakte Anke samen met Boukje Schweigman de muziektheatervoorstelling Sottenschip (Korzo/De Veenfabriek).

Voor de theatervoorstelling HOEK () werkte Brouwer opnieuw samen met Schweigman. Later dat jaar schreef Anke de muziek voor de uziektheatervoorstelling Ovidius Hijgt voor het accordeon/zangduo

PRIKKEL bij Buitenplaats Doornburgh

Bezoeker is proefkonijn op interactieve tentoonstelling

In het kloostercomplex van de buitenplaats Doornburgh in Maarssen is in de herfst van de tentoonstelling ‘Prikkel’ te zien. De kunstwerken, veelal installaties, zijn crossovers tussen kunst (theater, film, sculptuur & schilderkunst) en wetenschap. Ze hebben veel weg van een wetenschappelijk experiment, met bezoekers als proefkonijn. Een proefkonijn dat zijn eigen respons op prikkels onderzoekt.

Makers en medemakers

Bijna al die installaties zijn interactief: de bezoekers zijn participanten, zowel onderdeel als medemakers van het kunstwerk, waarbij belangrijk is dat hun meedoen veelal plaatsvindt ten overstaan van de andere bezoekers. Ze zijn dus niet alleen kijker maar ook bekekene. Dat heeft tot gevolg dat de deelnemende kunstenaars niet zozeer exposanten zijn die hun werk tonen, maar makers die uit zijn op meer dan kijken, zelfs op meer dan actief waarnemen, ervaren en beleven. Want de makers van ‘Prikkel’ maken gebruik van hun voorstellingsvermogen om de respons van de bezoeker niet alleen te voorspellen maar ook te sturen. Ze zijn ‘experience designers’: Als regisseurs op afstand sturen ze de bezoeker aan zodat deze het door hen gewenste gedrag vertoont. Ze zij

Proces

&#;Er is iets met je gebeurd, er is iets in je gebroken&#;: dit zijn rake zinnen uit de voorstelling Proces door het Poolse gezelschap Nowy Teatr op het Holland Festival in de regie van Krystian Lupa.

Josef K., bankemployé en hoofdpersoon uit de roman Het proces (Der Prozess, ) van Franz Kafka, overkomt een mysterieuze strafvervolging, die hem innerlijk verwoest. Hij heeft niemand die hem verdedigt. In zijn paranoia gaat hij zelfs zover dat hij verzucht &#;als ik niemand heb om me te verdedigen, dan moet ik wel schuldig zijn&#;. Hij zal er nooit achterkomen wie hem heeft belasterd.

De voorstelling in Muziekgebouw aan &#;t IJ duurt vijf uur, speelt zich af in een monumentaal grauw decor, geheel naar de sfeer van Kafka&#;s beklemmende roman. Als op twee derde van de voorstelling een rij aangeklaagden op de voorgrond staat, van wie de monden met zwarte tape zijn dichtgeplakt, dan is dat een persoonlijke verwijzing van de regie naar de situatie in zijn thuisland: in september deden de acteurs van het Teatr Polski in de stad Wroclaw hetzelfde, uit protest tegen ontslag van hun vooruitstrevende theaterdirecteur Krzystof Mieszkowski. Ze toonden een schriftelijke boodschap aan het publiek: &#;Onze stem is ons afgenomen. U kunt spreken&#;. De huidige rechtsconservati

Schweigman&

De werkwijze van Schweigman&
Schweigman& heeft binnen de podiumkunsten een unieke werkwijze ontwikkeld waarbij spelen met de lichamelijke en intuïtieve ervaring van fenomenen het uitgangspunt vormt. De dramaturgie van de beleving van de toeschouwer staat centraal, niet gebonden aan een verhaal op een podium, maar benaderd vanuit de sensorische reis die de bezoeker doormaakt.

Artistiek leider Boukje Schweigman:

“Bij het maken van een voorstelling verdiepen we ons in een (natuurkundig) fenomeen: aarde, de ronddraaiende beweging, drijven, kleur, vallen. We tasten het af en gaan ermee aan de slag in improvisaties. Vervolgens nemen we afstand en analyseren we wat het materiaal bij ons oproept, welke scènes kunnen ontstaan. Dit proces herhalen we en zo dringen we langzaam door tot de kern, laag voor laag, om te ontdekken welke wijsheid zich aandient. De beleving van de toeschouwer is leidend. Hoe komt de bezoeker binnen? Hoe ontregelen we de bezoeker zodat vooropgezette ideeën kunnen worden losgelaten? Waar plaatsen we ons publiek? Hoe leiden we het publiek weer naar buiten? We stellen heel duidelijke kaders. Een doordachte compositie van plaatsing, beeld en geluid, waarbinnen de toeschouwer alle ruimte krijgt voor de eigen verbeelding. Zoveel toeschouw

In residentie: Anna &#; Goda

Anna&Goda is een Brussels/Amsterdams dans-performance en beeldende kunst duo-collectief dat een brug wil slaan tussen hun hedendaagse dans- en theaterachtergrond om een transdisciplinaire benadering van performances en live installaties te ontwikkelen. Deze samenwerking, gecreëerd door Annabel Reid en Goda Zukauskaite, richt zich op urgente sociale problemen in verband met hedendaagse machtsstructuren door middel van beweging, geluid en beeld. De kracht van het duo is de gemeenschappelijke wens om te spelen, te verkennen en normatieve grenzen te doorbreken, zowel via fysiek als visueel werk.

Annabel Reid (BE) en Goda Zukauskaite (LT/NL) ontmoetten elkaar tijdens hun studie aan de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten (AHK) bij de afdeling Moderne Theaterdans. Na hun afstuderen in gingen ze beiden hun eigen weg om te werken als dansers en performers voor dans- en theatergezelschappen en freelance choreografen (Florentina Holzinger, Jan Fabre, Thierry Smits, Boukje Schweigman, Liat Tamar Waysbort, Kalpana Raghuraman, en meer). Het verlangen om hun eigen artistieke identiteit als makers te creëren groeide met de tijd en de stap om in een duetcollectief te worden werd duidelijk.