Ilja Gort over zijn Eerste Miljoen: 'Toen ik mijn chateau kocht, werd ik negatief miljonair'
'In werd ik negatief miljonair. Ik was altijd al een wijnliefhebber en dacht: wat die wijnboeren kunnen, dat kan ik ook. Toen werd ik verliefd op Château de la Garde en heb ik dat gekocht, voor 1,3 miljoen gulden. Of eigenlijk moet ik zeggen dat het mij heeft gekocht, want dat geld had ik helemaal niet. Ik kon me alleen geen leven meer voorstellen zonder dat chateau. Met de Rabobank heb ik een afspraak gemaakt dat al mijn geld in het vervolg naar hen zou gaan. Ik ben dus geen miljonair als ik op mijn bankrekening kijk, maar qua bezittingen klopt dat wel (in zijn bv zit een eigen vermogen van zo’n 5 miljoen euro, red.). In elk geval verkoop ik het chateau nooit voor minder dan 10 miljoen euro.
Lees ook
Ik vraag me altijd af: wat vind ik zelf lekker? En het blijkt dat veel mensen mijn smaak delen
En ja, toen ik het eenmaal had, moest ik de wijn van het chateau wel vermarkten. Dat bleek een heel andere business dan waar ik vandaan kwam. Ik was componist van muziek voor reclames.
Financieel gezien was mijn grootste succes een tune voor Nescafé, die is wereldwijd gebruikt. Maar het meest trots ben ik op een stuk dat ik componeerde voor de Philishave. Helaas is dat nooit door P
‘Ik had al tig keer failliet moeten zijn’
Premium
De zeventigste verjaardag van Ilja Gort is een vrolijke. Het leven is goed op zijn Franse wijnchateau La Tulipe, zijn nieuwe boek Bed & Breakfast is af en de nieuwe afleveringen van de tv-serie Gort over de grens noteren mooie cijfers.
Hoewel het lijkt alsof alles wat Gort aanraakt in goud verandert, is dat volgens hem schijn die bedriegt. Mijn kasteel was een middeleeuws blok beton aan beide benen.
Ilja, allereerst van harte gefeliciteerd met je zeventigste verjaardag.
Bonjour en hartelijk sante! Maar Nieuwe Revu maakt een vergissing. Ik ben geen 70 geworden, ik ben al jarenlang Sinds ik 59 ben geworden, ben ik gestopt met jarig zijn.
Oh?
Naturellement. 59 is een fantastische leeftijd. De meeste fouten heb je dan een paar keer gemaakt, je hoeft niet meer zo nodig, maar je wilt nog een heleboel. En het mooie is: dat kan nog allemaal.
Andere mensen gaan met 65 jaar graag met pensioen
Hou op zeg. En volgens mijn boekhouder kan ik me dat trouwens ook absoluut niet veroorloven.
Hoe is het leven in het Franse gehucht Saint-Romain-la-Virvée ten tijde van corona?
Hier op Chateau La Tulipe leven we een beetje in een bubbel. Een soort champagnebubbel.
Wie zijn we
Wie: Ilja Gort, wijnboer van Chateau La Tulipe, Bordeaux
Wat: boekpresentatie Slurpen in Frankrijk
Waar: boekhandel Paagman op 'de Fred' in Den Haag
Wanneer: 1 december
Bij Ilja Gort denk je meteen: 'grote hangsnor en mal alpinopetje'. Deze bekende wijnboer kennen we van zijn lekkere Slurp en La Tulipe wijnen, maar zeker ook van zijn televisieprogramma Gort à la carte. Hij heeft er een traditie van gemaakt om elk jaar rond Sinterklaas een boek te presenteren bij Paagman. Dit was inmiddels al de negende (!) keer, en vorig jaar deed hij dat met assistentie van twee bevallige jongedames.
Onno Blom
Voor deze avond had hij wat zwaarder kaliber ingeschakeld. Onno Blom, een man met vele petten op: literatuurkenner, literair criticus bij o.a. De Tros Nieuwsshow, wekelijks columnist in de Volkskrant, freelancejournalist en biograaf van Jan Wolkers. Blom is al tien jaar intensief bezig met het laatste, waardoor hij naast zijn eigen leven ook het leven van Wolkers leeft. Iedereen wacht met smart op de biografie.
Hij kweet zich met verve van zijn 'zware taak' om de druivenridder, wiens ongebreidelde fantasie meermaals op hol dreigde te slaan, in h
Chateaukoken voor iedereen
Simpel bereiden en opeten, maar wel in stijl
Kookboek waarmee je met een minimum aan tijd en ingrediënten jezelf een kasteelheer/dame kunt wanen.
Toegegeven: het begin van het boek deed mij iets anders vermoeden: Niet te veel brood, geen vlees en als je in een restaurant zit en patat voorgezet krijgt: eerst bepalen of het geen slappe kleuterpiemeltjes zijn (in welk geval je er sowieso af moet blijven). Maar in geval van lekker: met zorg de vijf mooiste en lekkerste uit zoeken en dan alleen die vijf met aandacht en smaak opeten (en nee, niet de rest zonder aandacht en smaak opeten, maar gewoon laten liggen voor de afwasser).
Ik ben voor aandacht en smaak waar het om eten gaat. En ik weet dat groot niet altijd mooi is en veel niet altijd lekker (hoewel). Maar toch calorie-tellend knagen en bourgondisch schransen laat zich in mijn hoofd lastig verenigen. Okay, je hoeft niet te schransen. Bourgondisch genieten kan ook. Zelfs van niet-heel-veel. En geen vlees? Ben ik ook voor, maar de Franse bourgondische kasteel keuken heeft vegetarisme nou eenmaal niet als grootste kenmerk.
Maar het zijn zeker verstandige aanbevelingen. En vervolgens staat het vol met gezellige foto’s van knapperige stokbroodjes, worsten, schaap aan het spit en recepten v