Patti smith wikipedia

Patti Smith

Patricia Lee (Patti) Smith (Chicago (Illinois), 30 december) is een Amerikaansesinger-songwriter en dichteres. Zij wordt beschouwd als één van de grondleggers van het punkgenre in New York. Vandaar ook haar bijnaam "The Godmother of Punk". Haar werk is een fusie van rock en poëzie.

Smiths bekendste nummer is "Because the Night", dat ze samen schreef met Bruce Springsteen. Het nummer bereikte de 13e plaats in de Billboard Hot in

In werd Smith benoemd tot Commandeur in de Franse Ordre des Arts et des Lettres door de Franse minister van cultuur en in werd haar naam toegevoegd in de Rock and Roll Hall of Fame in Ohio. Op 17 november won ze de National Book Award voor haar memoires Just Kids. In won Smith een Polar Music Prize.

Biografie

Patricia Lee Smith werd geboren in Chicago. Haar moeder, Beverly, was een dienster, haar vader, Grant, was arbeider bij Honeywell. Ze bracht haar hele jeugd door in Deptford Township, New Jersey. Smiths ouders waren Jehova's getuigen en daardoor kreeg ze een strenge, religieuze en Bijbelgerichte opvoeding. In haar tienerjaren verliet ze deze organisatie omdat ze deze te beklemmend en te begrensd vond. Jaren later schreef ze in haar coverversie van het nummer "Gloria" van de band Them de zinsnede Jesus died for someb

Patti Smith

Begin jaren '70 is Patti Smith dichteres. Ze draagt vaak voor uit eigen werk tijdens bijeenkomsten in New York. In waagt Smith zing op het muzikale pad en neemt een single op die ze even later in eigen beheer uitbrengt: 'Piss Factory'. Het jaar erop verschijnt haar eerste album: Horses. De pers is lyrisch over het nieuwe talent.

Afscheid

De albums Radio Ethopia () en Easter () (met daarop het samen met Bruce Springsteen geschreven 'Because The Night') volgen. In geeft Patti Smith te kennen de muziekwereld de rug toe te keren. Het album Wave krijgt wat dat betreft een toepasselijke titel mee. Ze trekt zich terug, trouwt ex-MC5 gitarist Fred 'Sonic' Smith en wordt moeder.

Terugkeer

Dream Of Life uit is eigenlijk een come-back album, maar pas in keert Patti Smith geheel terug. Michael Stipe van R.E.M. vraagt zijn idool mee te zingen op de single 'E-bow The Letter' en Patti Smith stemt toe. Het zesde Patti Smith album, Gone Again, is opgedragen aan haar in overleden man en wordt door zowel pers als publiek bejubeld. Ook de albums Peace And Noise () en Gung Ho () kunnen rekenen op de waardering de schrijvende pers en de fans.

Roskilde

In staat Patti Smith op het Deense festival Roskilde. Op treffende wijze herdenkt ze de negen slachtoffers die het jaa

Patti Smith

Dichteres en schrijfster Patti Smith geniet begin jaren zeventig al bekendheid in de New Yorkse underground met haar energieke poëzievoordrachten. Haar werk is doorspekt met een iconische verering voor rockhelden als Jim Morisson, Brian Jones en Jimi Hendrix. Namen aan wie zij zich ook meet wanneer zij begint te zingen en in haar debuutplaat Horses maakt onder leiding van producer John Cale. Horses heeft een krachtig garagerock-achtig geluid, het decor waartegen Smith haar epische teksten half gesproken/half gezongen uitspuwt. Zij vindt niet veel later een prominente plek in de New Yorkse new wave scene en heeft in zelfs een wereldwijde hit met het, samen met Bruce Springsteen geschreven nummer Because The Night. Jarenlang verdwijnt zij vervolgens van het toneel om zich te wijden aan haar echtgenoot Fred 'Sonic' Smith (MC5) en hun kinderen. Pas na het overlijden van Smith keert zij in terug aan het muziekfront met Gone Again. Ondanks de voorafgegane persoonlijke tragedie klinkt de zangeres hierop krachtiger en geïnspireerder dan ooit. Patti Smith was de eerste zangeres die haar vrouwelijkheid onopgesmukt en met androgyne kracht verbond aan persoonlijke obsessie en spiritualiteit. Een rockpriesteres die navolging vond in onder andere Alanis Morissette en P.J. Harve

Patti Smith &#; Robert Mapplethorpe: for ever young

Toen Patti Smith in met haar album Horses doorbrak had ik helemaal niets met haar androgyne verschijning en bronstige stemgeluid. Ik was 10, en erg op Saturday Night Fever. De Bee Gees, die konden pas zingen. Pas later, met haar optredens tijdens Rock Palast en Saturday Night Live , viel ik als een blok voor ruige Patti, als zij als een Rock & Roll Junkie haar lippen tuitte, haar getormenteerde blik achter een zonnebril verbergend, en in staccato begon te declameren:

The boy looked at Johnny, Johnny wanted to run,
but the movie kept moving as planned
The boy took Johnny, he pushed him against the locker,
He drove it in, he drove it home, he drove it deep in Johnny

De zonnebril ging pas af als Johnny door paarden omsingeld was. ‘Do you know how to pony like bony maroney.’ Het metrum was belangrijker dan de inhoud, zoals het een dichter betaamt. Want dat was wat Patti Smith echt wilde: dichteres worden. Ze was verknocht aan haar ouders, maar verpieterde in de zompige moerassen van New Jersey. Op haar negentiende raakte ze zwanger. Het was Ze besloot het kind af te staan en iets van haar leven te maken. Ze nam de bus naar New York, met in haar haar koffertje een versleten regenjas, kleurpotloden, een schetsboek en ha

Naarmate de lockdown vordert, krimpt het lijstje met nuttige bezigheden. Daarom willen we jullie graag aansporen om jullie tijd nuttig te besteden, en wel door te luisteren naar volledige discografieën van artiesten waar je niet helemaal mee vertrouwd bent. Dat doen we onder de noemer ‘Indiestyle luistert’. Zelf zin om aan deze reeks mee te werken? Neem hier een kijkje en mail de artiesten die je wil ontdekken door naar info@ Hier vind je een overzicht met alle luisterdagboeken.

Punkicoon, schrijfster, dichter, activiste: Patti Smith is veel. Voor onze schrijvers Frederik Jacobs en Lowie Bradt was ze ook een relatief nobele onbekende. Tijd om daar verandering in te brengen met een intensieve luistersessie van haar discografie.

Hoe goed ken je de artiest al?

Toen ik ‘Horses’ zo’n tien jaar geleden een kans gaf, draafde de plaat mijn ene oor in om snel uit het andere weg te galopperen. Swingende rock ’n roll is nu eenmaal niet gauw m’n ding – mijn favoriete Stones-songs zijn niet toevallig de kleverige ballads (‘Memory motel’! ‘Wild horses’!). Gelukkig ontdekte ik tijdens de voorbije twee weken dat ook Patti Smith zulke tearjerkers gemaakt heeft. (Frederik)

Ik zag Patti Smith regelmatig passeren als referentie in interviews, denk dat ze een icoon is van het feminisme,