Tentoonstelling emile claus
Ensor is dit jaar prominent. Maar ook “zonneschilder” Emile Claus (), ook wel “De prins van het luminisme” genoemd, eist terecht zijn plaats op. Dit jaar is het jaar geleden dat Claus overleed en jaar geleden dat hij werd geboren. Een dubbel jubileum dus. Nooit eerder werden zoveel werken van Claus samengebracht in één tento, verspreid over 9 benedenruimtes en de bovenverdieping. Noch nationaal, noch Europees, noch mondiaal. Een prestatie van formaat. Zelfs Claus zag bij leven nooit zoveel van zijn eigen werken bij elkaar.
Het Museum voor Deinze en Leiestreek gooide het op een akkoord met het Museum voor Schone Kunsten Gent. Nadat het MSK in een grote Claustento had georganiseerd “gunde” het de collega’s van het MUDEL deze groots(t)e Claustento aller tijden en schreef Johan De Smet, Claus-expert par excellence en voormalig conservator van MSK de catalogus.
Claus heet cruciaal te zijn voor het ontstaan van het MUDEL omdat diens weduwe 18 jaar na zijn dood het imposante schilderij “De bietenoogst” aan de stad Deinze schonk op voorwaarde dat het in een museum terechtkwam. Zo ontstond het Museum voor Deinze en Leiestreek. Na zijn opleiding aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen en omzwervingen in Europa vestigde Claus (geboren in Sint-Eloois-Vijve/W
Emile Claus, ‘Hanengevecht in Vlaanderen’, , olie op doek, × cm, privé-verzameling.
Emile Claus:
denken en voelen in kleur
Johan de Smet
werd geboren in in Dendermonde. Studeerde kunstgeschiedenis en oudheidkunde aan de Universiteit van Gent. Is freelance wetenschappelijk medewerker aan het Museum voor Schone Kunsten van Gent. Bereidt op dit ogenblik een retrospectieve tentoonstelling over Emile Claus voor, die in de zomer van moet doorgaan in het Museum voor Moderne Kunst van Oostende.
Adres: Westerlaan ,
B Waregem
‘Een landschap is iets dat beweegt.
Als het u beet heeft, draait het u in de ogen.’Ga naar eindnoot(1)
Emile Claus () wordt meestal tot de vooraanstaande luministen gerekend. Zijn carrière doorkruist echter een turbulente halve eeuw schilderkunst; hij ontwikkelt zich vanuit de academisch geïnspireerde Antwerpse periode via het naturalisme tot een bijzonder persoonlijk impressionisme.
Emile Claus groeide op in een eenvoudig milieu en het kostte hem veel moeite om zijn omgeving te overtuigen van zijn artistieke kwaliteiten. Uiteindelijk effende de componist Peter Benoit () - een streekgenoot - voor hem de weg naar de Antwerpse Academie (). Ondanks goede resultaten deed hij niet m
‘Au revoir. Ton vieux Clausken’
Cyriel Buysse en Emile Claus, een vriendschap in letterenGa naar voetnoot(1)
door Johan De Smet
Een netwerk van vrienden
Het begin van de vriendschap tussen Cyriel Buysse () en Emile Claus () moet rond gesitueerd worden. Als terminus postquem voor hun vriendschap geldt doorgaans de kennismaking met Camille Lemonnier () ten huize van Claus te Astene - de Villa Zonneschijn - in augustus Ga naar voetnoot(2) Buysse had een bijzondere waardering voor de barokke taal van Lemonnier, en maakte dankbaar gebruik van de literaire status van de Brusselaar om zelf te trachten een plaats in de Belgische Franstalige letteren te naar voetnoot(3) Dat Claus voorheen geen rol van betekenis speelde in Buysses leven, is ook af te leiden uit zijn briefwisseling van dat ogenblik. Wanneer de redactieleden van Van Nu en Straks hun vrienden
Cyriel Buysse, Charles van der Stappen (gezien op de rug), Camille Lemonnier en twee dames verscholen achter een paraplu. Foto van Emile Claus (?) (AMVC, inv. nr. /49).
en familieleden probeerden te verleiden om een abonnement te nemen op het tijdschrift, is het opvallend dat Buysse in de briefwisseling aan bijvoorbeeld Emmanuel de Bom () nergens melding maakte van naar voetnoot(4)Dat Claus
Belgische impressionist
Opleiding
Emile Claus werd op 27 september geboren in Sint-Eloois-Vijve bij Waregem in de Belgische provincie West-Vlaanderen. Hij studeerde tussen en aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen bij de landschapsschilder Jacob Jacobs.Astene
Claus vestigde zich in Antwerpen. In boekte hij met het 'Hanengevecht in Vlaanderen' voor het eerst een succes op de Salon in Parijs. Een jaar later vestigde hij zich in villa Zonneschijn in Astene, een dorp aan de Leie in de provincie Oost-Vlaanderen.Impressionisme
Onder invloed van de Franse impressionisten veranderde zijn stijl van natEmile staart door het raam van zijn atelier. De geur van verf en terpentijn danst in zijn neus. "Ik wil naar buiten," mompelt hij met een penseel tussen zijn lippen. "Ik wil de ijsvogel zien."
Een mooie kaft in lichte tinten nodigt je onmiddellijk uit om meer te weten te komen over het leven van de luministische schilder Emile Claus. Charlotte Severeyns aanvaardde de opdracht om een prentenboek over een gevierd schilder van illustraties te voorzien. Geen gemakkelijke klus, maar ze maakte er een sprankelend werk van. Zij maakte een eigen interpretatie van enkele schilderijen van Claus, in haar eigen stijl.
Emile Claus neemt ons mee in zijn bootje op de Leie, langs het platteland, doorheen de seizoenen, op zoek naar de ijsvogel. In alle gesprekken die hij voert met zijn vrouw, kinderen of boeren komen dezelfde vragen en antwoorden terug als rode draad: Wat doet u hier? Ik ben op zoek naar de ijsvogel. Er zijn nu helemaal geen ijsvogels. Als je goed luistert, kan je de ijsvogel zien. Het lijkt alsof de kinderen en boeren uit de werken van Claus gestapt zijn.
De bedwelmende boottocht is beschreven in eenvoudige taal. Het is een unieke gelegenheid om kinderen met het werk van Claus te laten kennismaken.
Achterin het boek, vind je een korte biografie. Ook zijn belangrijkste sch